Życie Madzii ;** ~> 11 xD

I bardzo dobrze że narazie nie ma nic o TH, tzn. fajnie że nie jest to jakieś słodkie opo o TH. A te ściany to mi sie skojarzyły z teledyskiem Rette mich, ehh o co im chodzi?
Już sie doczekać nie moge, Ty umiesz trzymać w niepewności Smile

A ja nie widziałam tego teledyskuu ;(( Jutro na pewno nie będzie nowej części, bo mnie nie ma cały dzień... ehh szkoła... ;(( Może być koło wtorku - środy...? I nie będzie to takie słodkie opowiadanie Wink

Też mnie takie denerwują, dlatego rozkminiam cos innego. Wielkie dzięki za komenty ;**

Hejka madzia chciałam Ci tylko napisać, że podoba mi się twoja opowieść. W pierwszym odcinku twoja sytuacja jest całkiem podobna do mojej mój komp też stoi w pokoju mojego brata Confused

co mnie nie zadowala ale jest ok jak na razie nie narzekam. Pozdrowionka. pa Very Happy

Edit:

Post 1

nie nO ja sie pOchalstam mialam kOlO 15 napisana cala nOtke i mi sie durrny kOmp wylaczyl!! wrr... aa i jeszcze jednO ;D JESTEM BOSKA!! bO widzialam teledysk Rette Mich... mm... takie cudOwny ze az bOze nie mam slOw Wink

a i jestem taka bOska ze dam Wam linka dO strOnki, dzie mOzna ten teledysk legalnie Obejrzec, ale Od razu mOwie, ze za first razem sie zacina wiec najlepiej Ogladac jak bedzie lecialO juz drogi Wink

aa! buhaha zapOmnialam O linku <lOl2> a tak sie chwalilam ;P a OtO te magiczne literki Wink : http://www.youtube.com/watch?v=qYHYe4nzX-M&search=tokio

Post 2

O, albO ten link bO tO caly blOg ;D [link widoczny dla zalogowanych]

Post 3

za jakas gOdzinke pOwinnam cOs dOdac mam nadzieje ze czekacie <nOnOnO> pOzdrawiam

Edytuj posty i staraj się pisać normalnymi literami.

kasiula

Oki ciesze sie że będzie nowa częśc ale edytuj posty, bo za to mogą być ostrzeżenia, zresztą... zobacz sama jak to wygląda, i nic potem znaleźć nie można Sad

Ale edytowac, ze co? przecierz pisze bez bledow, bo sprawdzam Sad

co ja mam z nimi robic, bo naprawde nie wiem? Sad

"O naaara", myślę sobie leżąc w bezpiecznym łóżku, "trzeba by naprawdę, albo takiego szczęścia, aby to przeżyć, albo takiego pecha, aby musieć znosić ten ból", coraz bardziej się denerwuję. Oj, może być gorąco. Na moje czoło występują powoli kropelki potu. Strasznie mnie bolą plecy. Od tamtego nieszczęsnego przebudzenia minął prawie tydzień, a ja ani razu nie wstałam z łóżka, nawet nie pozwolili mi się przekręcić chociarz w inną stronę. Tak więc teraz wpatruję się ponuro w sufit, klnąc cicho pod nosem. Nie wiem co się dzieje, i chyba nikt mi nie zamierza tego powiedzieć. Jedyne co udało mi się wyciągnąc z mamy (niezawodnym sposobem "Mamooo proooszee.... - lekki szloch, mama mówi "nie mogę", Ty wtedy dzielnie powstrzymujesz łzy, ale tak żeby to widziała, i mówisz łamiącym się głosem, "rozumiem..." wtedy mama pęka jak bańka) to to, że coś mi się stało. Bardzo złego, ale już nic mi nie grozi. No cuż, na to wpadłam sama, już wcześniej. Marcin jest dla mnie totalnie chamski: gdy proszę go aby mi włączył chociarz na chwilę, jakąś moją piosenkę, to mówi żebym sama sobie włączyła i wychodzi. Wrr... No, i co ja mam z nm zrobić? U-ła wchodzi mama. Ma dziwną minę, nawet jak na nią. Cioekawe o co chodzi...
- Magda... Co ty właściwie widziałaś jak... ee... spałaś? - zapytała.
Luudzie, czy to ważne? To i tak tylko moja wyobrażnia, więc o co u diabła chodzi?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ranyy naprawde muszę już iść, dokończę to jak będę miała chwilkę... Ale mam tydzień zawalony ;( same kartkówki i klasówki ;( dół Sad

ale zyję, to się liczy ;D no, i nie zdążyłam sprawdzić błedów - zrobie to kiedy indziej... nie bijcie... Sad

;**

no właśnie chodzi o to że piszesz dwa pod sobą albo nawet więcej, nie czytałaś regulaminu :/

Spoko,,,,,,, ale za krótkie jak dla mnie pozdrrawiam i czekam na wiecej

pseplasam ;( juz szukam jakiegOs zacisznegO zakatka gdzie mOge przecztac regulamin.... tylkO ze ja sie nie lapie w takich sprawach... ;( ale dzielnie sprObuje, dzieki za zwrOcenie mi uwagi! ;**

Regulamin jest drugim tematem na forum, bardzo łatwo przeczytać Smile

To jest ciąg dalszy do poprzedniej części:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Za mamą do pokoju wchodzi tata, z taka samą grobową miną.
- Więc...? - Ponagla mnie mama.
- No ten... A czy to ważne? - Pytam, jako, że chcę zapomnieć o tym śnie, nie mam ochoty odpowiadać na to pytanie.
- Nawet nie wiesz jak bardzo - To mój tata. Czemu taki poważny do cholery?!
- Hmm... - Zamyślam się. - To był taki dziwny sen... - Zaczynam niepewnie. - Najpierw stałam w jakimś kortarzu, a gdy się odwróciłam, zobaczyłam jakieś światełko. Zaczęłam iść w jego stronę. - W tym momencie mama wydaje z siebie zduszony okrzyk. No tak. Rozumiem. Te wszystkie opowieści, o śmierciach klinicznych, światełkach i Bóg wie czym, dawały o sobie znać. - Oj mamo daj spokój - Burczę.
- No mów dalej. - Ponagla mnie ojciec.
Chyba nie mam wyjścia. Opowiadam im wszystko jak na spowiedzi. Maja dziwne miny.
- No o co do jasnej cholery chodzi?! - Nie wytrzymuję tego milczenia.
- Bo... - Zaczyna mama. - My cię znaleźliśmy jak leżałaś z rozbitą głową w przedpokoju... - W tym momencie łamie jej się głos.
- I poszarpaną piżamą, no i plecami też. - Wzdycha tata.
- Jasne - Mówię z przekąsem. - Bujać to my, a nie nas.
- A jak myślisz, z kąd masz te rany na plecach?! - Denerwuje się tata.
- A bo ja wiem?! - Nienawidzę jak ktoś krzyczy na mnie bez powodu. - Nie pozwoliliście mi sie ruszyć choćby o centymetr! To skąd mam wiedzieć co mam na plecach?! - Drę się. Oboje wyglądają na zmieszanych. - No, ale chyba jak bym tam miała jakieś rany, to bym raczej na nich nie leżała, co?! Wy chyba nienormalni jesteście! - Wiem, jestem podła, ale jak się wkurzę, to mnie nic nie powstrzyma przed wypowiedzeniem słów, których potem i tak żałuję.
Jednak w tym momencie słyszę w głowie wyraźne stop . Milknę. Unikam ich palącego wzroku.
- Lekarz tak powiedział... - Zaczyna nieśmiało mama.
- Co powiedział? - Warczę.
- No... Że masz leżeć na plecach. - Boi się. Boi się mnie .
O co w tym wszystkim chodzi?
- A opatrunki? Cokolwiek? To głębokie rany? Co mi się wogule stało?! - Ponownie tracę nad sobą panowanie.
Rodzice mają przerażone miny. Patrzą na mnie jak bym im cos zrobiłą. Nienawidzę tego. Prubują wzbudzić we mnie poczucie winy. Nie uda im się to.
Poczułam jak rośnie we mnie coś dzikiego. Coś, co sprawia, że mam ochotę uderzyć matkę. Ugryźć ojca. "Naczytałaś się za dużo książek", myślę. Czemu ugryźć? Pasuje do sytuacji? A może to przez tego... To coś? Nie wiem. Nagle czuję, że opadam z sił. Zasypiam.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dzięki za komentarze, są dla mnie naprawde ważne, bo w końcu piszę dla was Wink

Tak się zastanawiam, czy od następnej notki, nie zrobić tak jak bym to opowiadała, rozumiecie, tak z perspektywy czasu. W czasie przeszłym. Co o tym sądzicie? Pozdrawiam Wink

hmmm ja niewiem bo i tak mi isę bedzie podobać, ale pplose pisz dłuższe

Czemu nie ma nowego odcinka...
Zaraz się popłaczę, fakt te były krótkie...
Ale coś mnie pcha do ich czytania..

Wysłany: Pią 16:04, 03 Mar 2006

fajne opko. Lubie takie tajemnicze jak te opowiadanie. Pisz dłuższe notki i kiedy się pojawi następna? Smile