Mamo...

Napisane pod wpływem impulsu. Krótkie.
Dedykowane:

Nevermind - za twoje opowiadania

Maunus - za wszystko Całus.

laya - za rozmowy; za słowa, które pozornie znaczą tak mało, a jednak tak wiele

Mamo…
Dlaczego?
Dlaczego nie dałaś mi obejrzeć świata?
Dlaczego nie mogłem słuchać, patrzeć, czuć?
Dlaczego nie dałaś mi szansy, bym pokazał Ci, jak bardzo Cię kocham?
Mogłem być kiedyś kimś sławnym, cenionym;
Mogłem założyć rodzinę.
Mogłem być szczęśliwy.
Przecież byłoby nam razem tak dobrze.
Wspierałbym Cię, starał się pomagać.
Wiem, że nikt nie kochałby Cię tak, jak ja.
Wiem, że byłabyś najwspanialszą mamą na świecie.
Szkoda, że Ty nie potrafiłaś mnie pokochać.
Szkoda, że nawet nie spróbowałaś…
Może chciałaś dla mnie dobrze…
Może myślałaś, że tak będzie lepiej…
Chciałem żyć.
Chciałem chodzić.
Chciałem kochać.
Nie zdążyłem.
Nie dałaś mi szansy.
Gdybym mógł mówić poprosiłbym.
Ale nie mogłem…
Mamusiu, dlaczego?

Czekam na pomidory...

wró nie na pomidory tylko na róże chyba, wiem pomyliłaś literki Wink

krótkie ale z głębią

Pomidorów nie będzie.
Krótkie, ale piękne.

Tak tak i jescze raz tak!
O to chodzi...

"Coś orginalnego... Coś orginalnego!"

Podziwiam...
Rzucam do stóp.
Krótkie i z głębią.
Tą magią, która mnie niezwykle urzeka.

Oto właśnie mi chodzi.
Tego szukam.
S Z U K A M!

S Z U K A M I Z N A L A Z Ł A M!

Wiesz, że pięknie to napisałaś.
Nic dodać nic ująć.
Tak....

Dziękuję za dedykację ( w pełni niezasłużoną).
Dziękuję, za opowiadanie.
Dziękuję, że jesteś.
Dziękuję.

Never.

Czekasz na pomidory?
A co głodna jesteś?
Może Ci podrzucić cos do jedzenia? Razz

A wrcając do tego co ja tu chciałam napisać...

Pięknie. Krótko, treściwie, z głębią... ma coś co mnie urzekło bo interpretować można to różnie.
Jestem na TAk, bardzo na tak (jak zawsze w twoim przypadku).

Dziękuję za dedykację, choć nie wiem czym sobie na nią zasłużyłam.

Ja rzucę, ale stringami i kwiatami..!!! Laughing

Śliczne..!!! Oryginalne i chyba bez błędów Smile

Kissam

;**;*;*[/list]

Nevermind - Nie wiem, co powiedzieć. Taki komentarz od swojego mistrza można sobie tylko wymarzyć. A dedykacja jest jak najbardziej zasłużona.
laya - Wiesz, przed chwilą obiad jadłam, więc raczej nie xD
Bardzo się cieszę, że kolejna osoba, którą cenię napisała mi taki komentarz.
Normalnie popadnę w samouwielbienie xD (żart).
A na dedykację zasłużyłaś. I nawet nie wiesz, jak bardzo.

A ja Cie rzuce tym pomidorem!!
Za co? Za to, ze nie doceniasz siebie...!!
Nie widzisz wlasnego talentu... gdybym to ja tak potrafila szczycilabym sie soba! (niestety nie potrafie, nie wazne)... w kazdym razie to (tak mi sie wydaje) bardziej wiersz niz opowiadanie.. ale to jest piekne, cudowne, bajeczne, wspaniale!!!
Cudenko!!
BUZIAKI:*

bosskie:*...masz talent. nie wiem co powiedziec...troche mnie wmurowalo. zawsze jak cos takiego czytam to siem plakac chce...:(. pozdrawiam...

Gość

Veren... To opowiadanie może i jest krótkie, ale ma w sobie wielkie przesłanie. Bardzo mi się to podobało. Fabuła świetna, bardzo przypadła mi do serca... A co do stylu? Mistrzowski. Polegało to może i na pytaniach i odpowiedziach, ale było piękne.
Jak dla mnie to było takie ciche wołanie o pomoc... Wołanie tego dziecka... świetne. Gdy czytałam te pytania wyobrażałam to sobie jakby mówiło to małe dziecko...
Nic więcej nie potrafię napisać. Dzieło...
Gratulacje

Daremnie czekasz na pomidory, bo pozwolę sobie podpisać się pod wypowiedzią Joq - jest tu wielkie przesłanie. Podoba mi się bardzo! I porusza niezwykle ważny i trudny temat!

Tak, krótkie, lecz wszystko co trzeba zostało ujęte w tych kilku zdaniach. Podobało mi się, aczkolwiek jednopartówką tego nazwać bym raczej nie nazwała. Taki poemacik Wink

Zyczę weny i więcej takich ładnych dzieł.

Nevermind napisał:

Tak tak i jescze raz tak!
O to chodzi...

"Coś orginalnego... Coś orginalnego!"

Podziwiam...
Rzucam do stóp.
Krótkie i z głębią.
Tą magią, która mnie niezwykle urzeka.

Oto właśnie mi chodzi.
Tego szukam.
S Z U K A M!

S Z U K A M I Z N A L A Z Ł A M!

Wiesz, że pięknie to napisałaś.
Nic dodać nic ująć.
Tak....

Dziękuję za dedykację ( w pełni niezasłużoną).
Dziękuję, za opowiadanie.
Dziękuję, że jesteś.
Dziękuję.

Never.

W internecie nie ma ludzi ważniejszych i mniej ważnych. Tym bardziej tutaj na forum. Dlatego wybacz, ale to i tak nie przejdzie.
Widzę, że moda udawania przyszła też tutaj...
pffff

Piękne.
I jak Joq powiedziała.
Z dużym przesłaniem.
Podobało mi się.
Bardzo.

Pozdrawiam.

cookierek - Moja samocena wzrosła łohoho i jeszcze trochę xD
A ty potrafisz, potrafisz. I kto tu siebie nie docenia ? xD
Joq - Nawet nie wiem, co powiedzieć. Dziękuję, bardzo dziękuję. Zrozumiałaś to świetnie - to było takie wołanie o pomoc. Jeszcze raz dziękuję.

Kiedys czytałam cos co mnie bardzo poruszyło, miało tytuł "Z pamietnika dziecka nienarodzonego", teraz Twoje dzieło przypomniało mi o tym i również poruszyło mnie.
Ładnie napisane, krótko i na temat. Własciwie nie powiem Ci, że mogłaś to rozwinąć, bo nie byłoby sensu. W tych kilku słowach, zawarłaś to co trzeba.
Pozdrawiam:)