Internetowa znajomość <14 ;P>

niom miałas bardzo oryginalny pomysł chociaz banalny... Razz

ja wiem co bedzie dalej bo czytałam haha a wy nie Razz

ale i tak czekam na next Very Happy

jak zwykle Razz

papaty!

Hhehe.. fajne to:) Jakos wczesniej nei zwrocilam uwagi, ale pdoba mi sie:) Ciekawe jak zareaguje spotykajac sie z "Markiem" Very Happy

Pozdrawiam:*

nie no, przeczytalam all Smile

i najbardziej mi sie spodobało "sumienie" Smile

też mi sumienie, faszystowska świnia (mop ewentualnie Wink

)!!

Część 12 ;)

-Nie wiem, a czemu pytasz? Co się stało?
-Potrzebuję Cię…
-A jednak! Mówiłem, że sama mi się wpakujesz do łóżka… - uśmiechnął się
-Nie o to mi chodzi zboczeńcu! – Powiedziała roześmiana
-Hehehe… no to, o co, skarbie?
-Po prostu, chcę Cię jak najszybciej zobaczyć!
-A może jednak to pierwsze… Ja chyba nie wytrzymam… może od razu kupię osobny pokój, tylko dla nas, co? – Powiedział z ironią.
-Jak to osobny? To, z kim jedziesz?
-A! Z kumplami, wynajmiemy apartamencik…
-Apartamencik? – Zaciekawiła się wesoło
Włączyła stronę internetową o TH i zaczęła szperać w fotkach „przystojnego mopa i równie ślicznego „pedałka”” nagle na tym blogu włączyło się „Shrei” i Mark zdziwiony zapytał:
-To Tokio Hotel! Słuchasz ich?
-Niee… przez przypadek włączyła mi się ich piosenka, na takim blogu ze zdjęciami.
-z ICH zdjęciami?
-Nom, ale ja ich fanką nie jestem…
-To dobrze… a co ty robiłaś na stronie z ich zdjęciami?
-Oglądałam sobie… Wiesz, całkiem przystojni Ci bliźniacy…
-Serio?! – Zapytał rozradowany, a po chwili odchrząknął – tzn. no… dziewczyny coś tam w nich widzą – dodał obojętnie…
-No…, ale są fajni i śliczni – roześmiała się
-A ja, a ja, a ja??!! – Odezwał się jakiś nieznany jej głos.
Po chwili usłyszała tylko po niemiecku: „perf vt pron Gustav!!!” – czy coś takiego… :P
-Gustav? Kto to jest Gustav? – Spytała rozbawiona
-Głupi kolega… poczekaj… muszę mu dołożyć – roześmiał się Mark i zostawił ją na chwilę samą… w tle słychać było głupawe wrzaski i śmiechy… Znów zrobiło jej się wesoło i powróciła do oglądania zdjęć…

Część 13 ;)

Kolejny ranek. Tym razem wzięła swoją mp3 i zawstydzona zaczęła słuchać TH. „Pięknie… Najpierw zrywam z Damianem, potem całuje Łukasza, potem znów nie mogę oprzeć się Damianowi i w między czasie flirtuje z Markiem… jeszcze mi brakuje, żebym zakochała się w Bliźniakach” pomyślała rozbawiona i schowała głowę pod poduszkę. Nawet nie zorientowała się, gdy zasnęła przy „Schwarz” i obudziło ją dziwne trzęsienie ziemi.
-Aaaa!!!! –Wrzasnęła na cały pokój
-Boże, kochanie! Co się stało? – Usłyszała przerażony głos mamy.
-hahaha! Mamo! Trzęsienie ziemi! – Zaczęła się śmiać, tak, że aż spadła z łóżka.
-Madziu, czy ty się dobrze czujesz?
-Ojej Mamusiu… nawet nie wiesz, jak dobrze…
Wstała z podłogi i włączyła radio, zdejmując z szyi mp3. Akurat leciała lista przebojów, więc Magda, była wręcz pewna, że zaraz usłyszy swój ukochany zespół.
Pobiegła do kuchni i zrobiła sobie kakao, potem włączyła komputer. Jego niestety nie było, ale za to dostała wiadomość na maila. ( pisaną dzień wcześniej o 17 )
„Kochana Madziu, zobaczysz, jaką niespodziankę Ci zrobię
Kocham Cię! Mark”
„Kocha mnie?!” – Pomyślała i jej usta otworzyły się w literkę „O”. Przeczytała tą wiadomość ponad 20 razy ( prawda – nie była zbyt długa, więc wyczynem, tego nie można było nazwać.)
-On Mnie KOCHA!!! – Krzyknęła… i zobaczyła między drzwiami rozbawioną buzię mamy…
-Kochanie, ty na pewno nie masz gorączki? Daj, sprawdzę…
-Noo… sprawdź… - „Boże, rzeczywiście zachowuje się jak totalna wariatka” – pomyślała i przyłożyła rękę mamy do swojego czoła.
-I, co? – Powiedziała zaniepokojona
-No nie masz! Może móżdżek ma gorączkę – roześmiała się mama i szepnęła radośnie- A tak na marginesie, to, kto Cię kocha?
-Mamoo! – Powiedziała Magda, wypychając ją z pokoju.
Po chwili już była ubrana w swoje czarne ciuszki ( pod tym względem pasowała do Witka ;) )
I szykowała się do wypadu po sklepach… Zjadła śniadanie i wybiegła, świadoma swojego spóźnienia na autobus. Na szczęście zdążyła… Właściwie to gdyby nie to, że darła się przez kilkanaście metrów, autobus pojechałby bez niej. W końcu dojechała do wielkiego Centrum Handlowego. I zobaczyła znudzoną Ankę siedzącą przed wejściem.
-Przepraszam Cię, kochana… ale tak się zaczytałam, że zaspałam – roześmiała się Magda i obie weszły do „alfy”. Tam od razu na przywitanie… tłumy wrzeszczących dziewczyn.
-Co tu się dzieję? – Spytała Ania, jednej z nich.
-Chłopcy z Tokio Hotel tu są! –Wrzasnęła i zaczęła piszczeć razem z innymi…

Pierwsza! xP
Fajne opowiadanie, nie mogę się doczekać kolejnych części, mam nadzieję, że szybciutko dodasz. Pozdr i muuuuuuuuuua;*

Gość

No to opowiabanie jest poprostu prześliczne, cudne i wogóle... Szkoda, że tak szybko się to czyta, bo znów muszę czekać na ciąg dalszy Sad

Ale będę grzecznie czekała Very Happy

Mam nadzieję, że w następnym odcineczku spotka już "Marka" Smile

Dodawaj czesciej bo ja tu normalnie nie wytrzymam Razz

stove, czuje się jak dziecko, któremu zabrano lizak Smile

Spróbowałam twojego opa, zaczęłam się nim rozkoszowac, a tu już sie skończyło.
Nie dane mi było dokładnie poznac jego samk i zapach Sad

Części są wspaniałe, tylko szkoda, że takie krótkie Sad

PzDR

jak to sie dzieje, że za każdym razem jak czytam to opowiadanie ono tak mnie wciąga?
juz pisałam, że czytałam je na innym forum...
ale chyba je wykasowali nie?
Stove dawałaś to na innym forum prawda? Razz

ja wiem co będzie dalej ale jak zdradzę szczegóły to będzie źle,
więc wole siedziec cicho i cierpliwie czekac na next Wink

postaraj się dodać szybko nową część!!

Stove...
Śwetne! Poprostu świetne!
Ale...dlaczego takie krótkie?
Skręca mi sie w brzuchu cos.
Chce juz przeczytac o ich spotkaniu...
Prosze Cie, nie zapominaj o nas i dodawaj częściej części bo mi cos się stanie=)
Ah...czekam na next parta! Mam nadzieje ,ze nie długo...
Ppapapa! Całus.

Pieknie stove...
Takie dwie wesole czesci.
I chociaz mi nie jest wesolo, doceniam to.
Wiesz, co ja o tym mysle.
Ubostwiam to opowiadanie.
A teraz ide sobie czekac na kolejne czesci:
~ddm

To chyba najdłuższa część w całym opowiadaniu xD
O ile ostatnia nie jest dłuższa ;]
Ale chyba nie ;D

Ps. Tu już spotka "Marka" ;]

Część 14 xD

-Serio?! Tokio Hotel?! – Krzyknęła Magda ( bo inaczej, Ania by jej nie usłyszała ) po czym zaczęła się przepychać, bliżej chłopaków, których niestety nie widziała.
W końcu zaczęło coś prześwitywać. Zobaczyła… Billa! Wreszcie doszła do takiego miejsca, że była pierwsza przy barierce… Widziała dosłownie wszystkich. Jakiś gruby facet mówił coś po Niemiecku, do pana „mopa” i ten uśmiechnął się do niego i wyszli na podwyższenie. Cała czwórka. Dostali jakieś mikrofony i Bill powiedział po angielsku:
-Kochani, właśnie zostaliśmy poproszeni o zaśpiewanie „a’capella” (?) Jakiejś naszej piosenki. Fakt, nigdy nie byliśmy w Polsce, więc czemu nie? Zwłaszcza, że jest tu tyle ładnych dziewczyn. – Wszystkie natychmiast zaczęły piszczeć, a Bill tylko słodko się śmiał i zaczął przyglądać się wielkiemu tłumowi dziewczyn, aż w końcu trafił wzrokiem na Magdę. Odwrócił się do zespołu i coś powiedział po niemiecku. Wszyscy na nią spojrzeli i uśmiechnęli się, a potem jak gdyby nic, zaczął śpiewać kawałek DDM.
-Magda widziałaś!? Oni wszyscy patrzyli na Ciebie!!! – Anka spojrzała na nią i zobaczyła minę w stylu „O-Boże-Ja-chyba-zemdleję”. Po czym złapała przyjaciółkę za rękę i poprowadziła za „scenę” do kawiarenki. Gdy się obejrzała na zespół, na scenie stał już tylko Bill.
W końcu Magda się uspokoiła.
-Matko! Po tym jak się tak na Ciebie spojrzeli, Bill wciąż się uśmiechał, Tom się zarumienił, Georg dalej na ciebie patrzył, a Gustav…
-GUSTAV? – Wrzasnęła Magda.
-Noo… a co?
-Boże, ja tu zaraz zawału na miejscu dostanę!
-Czemu?! Co znów się stało?
-Anka! Albo ja jestem pojebana, albo tym Markiem jest ktoś z Tokio Hotel!!!
-Hahaha! Chyba raczej to pierwsze!
-Oby! – Powiedziała Magda i położyła głowę na rękach, tak, że można było uznać, że właśnie zasnęła.
***
Ania zamówiła sobie kawę i siedziała, patrząc na plecy Billa, które zeszły ze sceny. Magda dalej leżała na stole, drzemiąc cicho. W tym momencie czuła się jak ktoś, mimo, że nic niemówiący, jednak bardzo potrzebny. Dała przyjaciółce spokój, wiedziała, że po tym, co się stało na scenie, nikt nie miałby normalnie poukładane w głowie. To musiał być dla niej wielki szok. Nagle za plecami Magdy zobaczyła…GUSTAVA, który położył palec na ustach dając jej tym do zrozumienia, żeby była cicho.
Potem, wskazał drzwi do łazienki i to, żeby tam poszła, po czym sam się w tym kierunku udał.
Ania wstała.
„Budząc” Magdę powiedziała jej, że zaraz wraca i ruszyła w stronę ubikacji.

***
Magda przetarła oczy i zamówiła sobie sok pomarańczowy… spojrzała w prawo, tłumu już nie było. Sklep wyglądał tak jakby nic się nie stało. Po chwili dostała swój sok i zaczęła powoli go wypijać przez różowo-żółtą słomkę. W głowie mieszało jej już się od tych wszystkich przeżyć, wie wiedziała, co o tym myśleć. Z jednej strony, chciała, żeby był to ktoś z nich, ale przecież to niemożliwe… Taki Bill mógłby sobie wejść na „skype” i zagadać do pierwszej lepszej dziewczyny, a potem się w niej zakochać i chcieć się z nią spotykać? „Wątpię” – pomyślała i znów popiła swój sok. Było jej tak głupio… Wszyscy nagle się na nią spojrzeli uśmiechnięci. To było potworne! Już nigdy nie będzie słuchać TH, ani wchodzić na ich strony internetowe. A właściwie, co to by zmieniło?! To wspomnienie i tak zostanie na wieki. Westchnęła cicho. Nagle ktoś zasłonił jej oczy od tyłu.
-Ania! Nie wygłupiaj się! Siadaj! – Powiedziała roześmiana, lecz ręce nadal nie ustępowały.
Chwyciła je, swoimi i chciała je od siebie odciągnąć.
-Przykro mi kochanie, ale nie jestem Anią… - powiedział niski, śliczny głos po Angielsku. Głos Marka! Magdy ciało zamarło. Po jej karku znów przeleciało milion dreszczy. Nie wiedziała, co powiedzieć, co zrobić. Odwrócić się? Czy siedzieć dalej? Chciała powiedzieć „ No to pokaż się kochanie…”, ale z jej ust wydostał się tylko cichy jęk.
-Nic nie powiesz? – Spytał puszczając ręce z jej oczu. Ona nic nie powiedziała, tylko dalej piła swój sok.
-Zatkało mnie! Nic ci nie powiem – odparła cicho i już chciała się odwrócić, gdy Mark przytrzymał ją i powiedział:
-Nie… jeszcze nie teraz… mieliśmy spotkać się w czwartek!
-Ale teraz się spotkaliśmy! – Powiedziała, obejmując głowę rękoma i pokazując mu tym samym, że się załamuje jego postawą.
-No, ale… Kurde! Muszę iść… zadzwonię…
Magda się roześmiała i odwracając głowę w jego stronę powiedziała:
-Ale ty nie masz… -Lecz już nikogo za nią nie było. – Mojego telefonu… - wymruczała głupkowato i skończyła pić swój sok.

***
Weszła do łazienki. Już czekał tam na nią Gustav, który uśmiechnął się do niej radośnie i powiedział spokojnie:
-Potrzebny jest mi numer telefonu Magdy i jej adres.
Uśmiechnęła się lekko. Już podejrzewała, że to on jest tym chłopakiem, z którym jej przyjaciółka tak nałogowo rozmawiała na „skype”. Ale właściwie to nie była tego tak stu procentowo pewna.
-To ty jesteś tym „Markiem”? – Spytała nienajlepszym angielskim. Nie miała „smykałki” do języków obcych tak jak Magda, wolała Chemię i Fizykę. Więc nikt, kto ją znał nie dziwił się jej umiejętnościami.
-No coś ty! Jestem tylko marnym posłańcem – roześmiał się Gustav.
Ania podała mu wszystko, o co prosił, wciąż nie wiedząc, o co w tym wszystkim chodzi.
Gustav pocałował ją w policzek, wyszedł z łazienki i zamykając za sobą drzwi powiedział:
-Tylko ty o niczym nie wiesz!
-Dobrze! – Uśmiechnęła się. „Ach! Ci faceci!” Pomyślała i podeszła do umywalki, by umyć ręce.

***
Magda nadal nie wiedziała, co się dzieję…, o co w tym wszystkim chodzi? Siedziała przy stoliku, czekając na Anię. Szklanka już od pięciu minut była pusta. I Od pięciu minut siedziała w częściowym szoku. Minęło tyle czasu, a ona nadal, co jakiś czas miała te cholerne dreszcze!
Wstała i zapłaciła za zamówienia, po czym wzięła swoją torbę i poszła do łazienki.
Gdy zobaczyła przyjaciółkę, łzy napłynęły jej do oczu. Podeszła do niej i mocno ją przytuliła.
-Tego już jest za dużo! – Powiedziała dławiąc się swoimi łzami – Ja już nie mogę! Ten tydzień jest najgorszym z wszystkich! Już mnie to męczy! To, że niczego nie jestem pewna, wszystko mnie zaskakuje! – Na bluzce Ani była już wielka „kałuża” łez. – Chciałabym zasnąć i to ominąć, znów być wszystkiego pewna, nie zastanawiać się, co mam robić i o co tu w ogóle chodzi!
-Madziu… nie płacz słonko… wszystko będzie dobrze, zobaczysz! Musi być dobrze – Ania przytuliła ją jeszcze mocniej, po czym wyszły z łazienki.

Gość

Wkońcu spotkała Marka... bynajmnie j tak się jej wydaje Smile

czekam na następną część... Pozdrawiam serdecznie

Och Stove! To było cudne! Coś tak czuje że następna część będzie ciekawa, ciekawsza niż poprzednich:) Już się jej doczekać nie mogę! Mua:*

Heh... Zaczełam rozglądać sią za hjakimś fajnym opem... Które mogłabym czytać... I akurat natrafiłam na twoje... Lodzio miodzio... Tyko tyle powiem... I czekam mam nadzieje że w niedalekiej przyszłości na dalsze części... pozdr