"Bittersweet" {4 i 1/2}

Czytamy z tym - http://www.youtube.com/watch?v=BN_89gDeH4Q&search=Bittersweet
Dedykacja dla:
Kamy, Beaty, SS, Rattle, stove i BlackAngel.

~1~

"Break this bittersweet spell on me
Lost in the arms of destiny...."

Po raz kolejny ciemność ogarnęła pokój 314, będący tymczasowym domem dla czwórki chłopców, ze znanego zespołu. Blady księżyc utrzymuje się na niebie od dobrych kilku godzin, a razem z nim, niezliczona ilość gwiazd, próbująca dorównać mu swym blaskiem. Miasto wydaje się niechętnie układać do snu, żałując, ze ma za sobą kolejny dzień. Jednak jest ktoś, kto tylko na to czeka....

Tom rozejrzał się po sypialni, upewniając, że jego brat juz śpi. Nadeszła chwila, ktorej pragnął cały dzień. Wreszcie mógł zamknąć powieki i przenieść się do innego świata. Zwykle zmęczenie? Owszem, ale to tylko wynikający z powierzchowności stan. Prawda, skrywała się dużo głębiej, w jego ukrytych pragnieniach, fascynacjach i czystej chęci osiagnięcia pełnej kontroli. Kontroli nad snami. Odzyskaniem całkowitej świadomości.

"She is the one that I adore
Queen of my silent suffocation..."

Jego powieki zamknęły się, a uśmiech wkradł na uwielbiane przez tłumy dziewczyn słodkie usta. Zapanowała absolutna cisza, od czasu do czasu, brutalnie przerywana odbijającymi się echem dzwiękami. Przeniósł się nad brzeg jeziora, stojąc, obserwował zródło dochodzących do uszu odgłosów. Ciche skrzypnięcia pojedyńczych desek drewnianego pomostu, niesione przez wodę, wydawały się niemal wydzierać na całe umownie istniejące gardło. Wszystko za sprawą zdecydowanych kroków ubranej w czern dziewczyny. Skuszona pięknem nocy, odbijającej się w gładkiej tafli wody, postanowiła spędzić noc właśnie tu. Zdecydowała za ich oboje, bo on podążał za nią...
Z rozbawieniem spoglądała na ciemne drzewa, chwiejące się przy podmuchach wiatru. Dumna z siebie, stawiała kolejne kroki, zostawiając wszystko za swoimi plecami, niczym pani życia i śmierci, ksieżniczka własnej duszy. Ukucnęła, majestatycznie siadając na skrawku obluzowanej deski. Zachwycała płynnością ruchów, a jej wyraz twarzy wprawiał w nielada zagadkę, obserwującego ją młodzieńca. Zatopiła czubek stopy w wodzie, powodując powstawanie licznych okregów na jej powierzchni. Tryiumfalnie zadarła nos wyżej, pokazując swoją dominację. Znów ten sam scenariusz, dla zupełnie nowego oblicza nocy...

-Ja śnię... - szepnął sam do siebie Kaulitz, spoglądając na wyciągnięte przed siebie dłonie. Upewnił się, ze rzeczywistość została w Berlinie, a sam postanowił korzystać z uroków drugiej strony. Zbliżył się znacznie do pomostu. Poruszał się wyjątkowo lekko i zwinnie, pierwszy raz całkowicie świadomie. Zazwyczaj udawało mu się to tylko na moment. Zdołał jedynie ujrzeć otaczającą go materię, a potem wracał. Teraz stał dość długo, po czym udało mu się poruszyć. Pewny siebie zaczął coraz bardziej zbliżać się, do tak bardzo pociągającej go tajemnicy, skrytej w osobie szczupłej dziewczyny.
Ona odwróciła się. Wzrok, którego zródłem były tęczowki o niezidentyfikowanej w ciemności barwie, spoczął na nim, przeszywając ciało na wskroś. Wbiła się w niego jak ostry sztylet, w sam środek ciała, a on zapragnął mieć ją dla siebie. Kucnął przy niej i nachalnie pocałował, obejmując dłońmi w talii. Zdziwił się jej reakcją. Była przeciez taka dumna ze swojej wyższości. Z rozbawieniem przyglądała się, jak kroczy za nią, niczym pies za swoją panią. A teraz poddawała się, była jak lalka, w jego spragnionych dotyku dłoniach. Kolejnymi muśnięciami jej skóry, torował sobie drogę wzdłuż szyi. Nie potrafił tego opanować, a nawet nie próbował. Tło wydarzeń tylko jeszcze bardziej rozpalało jego zmysły. Nagle odsunęła go od siebie. Ironicznie uśmiechnęła się i wskoczyła do wody...

-Tom! No obudz się wreszcie! - wołał czarnowłosy energicznie trzęsąc bratem. On otworzył oczy i popchnął go z całej siły.
-Co jest do cholery?! Odbiło ci juz całkiem?! - Bill trzymając się za pulsujący bark warknął z wyrzutem na blondyna.
-Po co mnie budziłeś?! No po co?! - wstał i wybiegł z pokoju.
_________

Mam pisac dalej?

1?
przepraszam Kamuś, że wyprzedziłam Very Happy

hmm...
mmm...
mua...

monsuknu
najpiękniejszy part jaki kiedykolwiek miałam przyjemnośc czytać
własnie jest tym
może to początek niesamowitej opowieści?
zwykle
pierwszy odcinek
nie przyciąga jakoś specjalnie
Ty potrafiłas jednym, króciutkim partem
zachwycić, zaciekawić, wprawić w osłupienie
potrafiłaś
doskonalisz się
i to w dośc szybkim czasie
każde Twoje kolejne opowiadanie jest lepsze od poprzedniego
czy posiadasz jakies granice?
nawet jeśli tak...
jeszzce daleko nie ujrzymy ich kontórów na horyzoncie
dziękuję
za to, że tworzysz
i za całą resztę, którą tak zwyczajnie nie da się po prostu wyrazić
zasmakowałam najsłodszego nektaru
i od tej pory będę chciała więcej i więcej
więc przygotuj się
na dręczenie, namolne wzywanie do pisania, nieustających próśb
nawet tych niewypowiedzianych

ach... dziękuję za ded Skarbie Całus.

czuję się zaszczycona

maleńka
SS

~DDM oczywiście, że masz dalej pisać! Pierwsza część jest genialna i pzreczuwam, ze będzie to coś wyjatkowego. A te kawałki tekstów "Bittersweet"... moja ukochana piosenka. Pozdrawiam i czekam na kolejną część! Muuuuuuuuuua;*

To było cudowne.
I jestem w szoku. No i nie moge pisać...
Dla mnie to było fenomenalne... zdecydowanie najlepsze Twoje dzieło.
A może i najlepsze dzielo jakie czytałam na forum? Pewnie tak.
Piszesz wspaniale...
Te kilka zdań tak wpłyneło na mnie, aż się dziwnie poczułam Rolling Eyes
Kocham Cię, jestes aniołem.

O_o
narazie nie jestem w stanie wiecej napisac...
zaczarowalo mnie i baaardzo zaciekawilo Smile

Czekam na wiecej Razz

Wklejam:
"~DDM, wiesz, że zostałas kolejną gwiazdą na moim niebie?
Tak jak Stove rozświetlasz je w nocy...
Nie pozwalasz, by ludzie się gubili.
Dzięki tobie zawsze trafiają do domu..."

Słońce powinnam Ci nakopac do tyłka...
Okłamałas mnie!
Mówiłaś, że to chłam!
Co Ci do głowy strzeliło?

Te opowiadanie zapowiada się naprawdę bardzo ciekawie...
"Błędów nie widać" xD
Tak jak mam to w zwyczaju mówić:
Poprostu: Cud, Miód i Orzeszki ;]
Czekam na następne części Wink

życze weny i pozdrawiam

Twoja:
Rattle.

Pe-es: Dziękuje za De-De xD

Masz kolejną, stałą czytelniczke, ~ddm

Nie będę się rozpisywać. To nie ma sensu.
Kocham. Ciebie i Twoje opowiadania.

Oh!! ~ddm to opo jest boskie!! A ta muzyczka, poprostu to jest mój ulubiony kawałek!! Czekam na następną część!!

Kolejne dzieło, naszej wielkiej, ~DDM.
Zapowiada sie bardzo ciekawie, choc jeszcze nie da się przewidzieć co to będzie.
Zaczarowały mnie te wszystkie opisy. Nikt nie potrafi pisać tak jak Ty. Jesteś mistrzem i dobrze o tym wiesz, więc rozpisywanie się, że cudowne nie ma sensu:)
I oczywisie - MASZ PISAĆ DALEJ. Czekam na kolejną część Smile

Pozdrawiam!

Hmmm Hmmmmmmmm Hmmmmmmm.
Droga ddm...
Podoba mi sie styl, którym piszesz. Epitety, opisy... Mmm, tylko lizać paluszki.
Twoje pomysły są faktycznie zaskakujące.
Nie będę Ci truć, ze masz talent bla bla... Bo sama przeciez doskonale o tym wiesz. I tego Ci tylko pozazdrościć, heh xD
Opo jest boskie, lepsze nie może być Razz

Jednak nie zaciekawiło mnie to o czym śnił, w Twoim opku Tom. Nie mogłam się skupić, ponieważ to mnie nie wciagało. -Nie zrażaj się do mnie przez to, tylko moje zdanie, nie bedę przeciez kłamać.-
A ten tytuł... ta piosenka. Masz gust Razz

Bosska:)
I tak jak Asiulla, prosze pisz dalej Razz

Przynajmniej będę ciekawa, co będzie z tym Tomem.
Pzdr Smile

Hm...
Lud zawital w moje skromne progi - dziekuje.
Lud docenil mozolne starania Wujka Monsunka - dziekuje.
Lud pochwalil opisy - dziekuje.
Ludowi ogolem sie podoba - dziekuje.

Czy lud zrozumial? Watpie.
Pojedyncze osobniki. Ale na tym to polega.
Dziekuje.

Kocham Was:*
Pozdrawiam:
~ddm

~ddm...
Co mam powiedzieć? Potrafisz zahipnotyzować słowami, epitetami, metaforami, opisami. Jesteś Artystką.
Opowiadanie bardzo ciekawe. Intrygujące, bo nie mam pojęcia co będzie dalej.
Jednak piosenka. Nie podoba mi się. Właczyłam i zaczęłam czytac. I w moim przypadku stało się odwrotnie. Przeszkadzała mi w odbiorze słów...
Pisz dalej, bo wiele osób uwielbia Twoją twórczość.

~DDM...
I cóż ja mogę Ci powiedzieć?
Ja, która ani trochę nie zasługuję na to, by przyrównywać się do Ciebie?

"Bittersweet" to piękna piosenka, ale niestety, szlag mnie trafiał, bo mi się zacinała, a nie chciało mi się czekać po raz kolejny ;] (ahh ta Julie, śmierdzący leniuszek Razz

)...
Samo opowiadanie...
Cóż...
Wiem, że chodziło tam o sen... Piękny sen. I chciałabym wiedzieć, co będzie dalej, ale moim zdaniem prezentuje się cudownie jako jednoczęściówka i może nie powinnaś tego ruszać (nie bijcie xD)?
Zrób jak sama uważasz.
Pozdrawiam Całus.

!

Julie, niestety bede ciagnac to opko.
Jako jednopartowka, nie przekazalam w tym nic. Jest puste, suche, jalowe.
A ja tego w swojej tworczosci nie lubie i rzadko, odkad zrozumialam wartosc przeslania, zostawiam w takiej postaci.
Mam nadzieje, ze rozumiesz.
W kazdym razie dziekuje Ci za mile slowa. To dla mnie cenne, szczegolnie od tak wybitnej autorki.
Pozdrawiam:
~ddm

Rzadko coś mnie tak zauroczy, że nie mogę sie od tego oderwać. Tobie się udało. Gratuluję wszystkiego, pomysłu, wykonania, i tego, ze choć na chwile przeniosłaś mnie w inny świat. Było cudownie. Kiedy czytam coś takiego, mam ochotę sama rzucić pisanie, bo przeciez nigdy osobom takim jak Ty nie dorównam.
A piosenkę dla odmiany słyszałam po raz pierwszy. Jest całkiem, całkiem i pasowała do nastroju. Tylko myślałam na początku, że chodziło o moje kochane "Bittersweet" Within Temptation. A tu niespodzianka.
Masz kolejnq stałą czytelniczkę.
Czekam na ciąg dalszy,
Vampirek Smile