Wyrafinowani szermierzy by kruk08

Ośmieliliście się wykonać o jeden krok za dużo
Teraz posiłkujcie się użytkownikami jak „Sylas”
Nie będę się plamiła obecnością tutaj
Bo ludzie toksyczni przytłaczają tych naprawdę wartościowych.

Kruk...
To było piękne. Rozumiem. Do końca myślałam, że nie zrozumiam, ale jednak, udało się.
Niektóre z nas są "wyrafinowanymi szermierzami". Ja też kiedyś nim byłam.
I chyba dlatego tak mnie to uderzyło.
Dziękuję...

Prawda?
Tak...
Niestety, ale tak...

Powiem tylko tyle.

kasiula... o co ci chodzi? ^^` Nie zrozumiałam nic z tego co napisałaś ^^`

Piękne. I tyle powiem.

(A, i właśnie się pokapowałam że mi coś nie pasowało w tytule, bo powinno być raczej "Wyrafinowani Szermierze" ;P Wink

)

Sry, ze tu to pisze. Nie czytałam opa.
Ale zostawcie ost Kasiuli. To na pewno napisał ktoś kto był u niej, a ona była zalogowana, ona tego nie napisała. Chyba, ze się upiła czy coś.
Nie kasujemy pokazemy jej jak bedzie.
Sry.

...
I co ja mam mówić?
Zadziwiasz mnie! Doprowadzasz do pasji... do choroby, której jeszce nikt nie nazwał. Podstępna czai się we mnie, by zaatakowac, gdy tylko przeczytam Twoje opowiadanie... Nie takich doznań się spodziewałam, ale one są niesamowite... To delikatne ukłucie w serce... ukłucie żalu...
Po prostu jestem noniemiala kiedy czytam Twoje opowiadania. Pisanie musi Ci przynosić niesamowitą ulgę. wkładasz w nie tyle uczuć... tyle siebie.
Pewności nie mam, czy jakakolwiek myśl która mi się nasunęla podczas czytania była prawdziwa. Z wielkimi mistrzami nigdy nie wiadomo...

O tak... W niektórych sytuacjach tylko mocno uderzając w klawiaturę umiem się do końca rozładować. Zdaję sobie sprawę, że piszę dość zawile, ale cieszę się jednocześnie, że ktoś podejmuje się doszukać w tych zdaniach sensu.
Dziękuję

Mój Kochany Kruczku... No i co ja mam Ci powiedzieć ?
Że to było piękne ? To przecież kłamstwo, bo było cudowne.
Mam Ci powiedzieć, ze mnie zadziwiłaś ? Zaszokowałaś mnie !
Chcesz usłyszeć, że czytałam je bez wytchnienia ? Nie usłyszysz tego. Czytałam je naprawdę wstrzymując oddech...
I naprawdę, głupio się czuję, że przy każdym Twoim opowiadaniu czy jednoczęściówce muszę się powtarzać... Bo Ty wiesz, co ja sądzę o Twoich zdolnośćiach, i stylu... Ale jak przeczytam to już nie potrafię się powstrzymać...