Ratunek na dobry początek...

Hej kochani! To moje pierwsze odpowiadanie na tym forum! Proszę o komentarze. Acha i jeszcze jedno: czy mam pisać dalej czy poczekacie jak akcja się rozkręci, czyli na drugą część??? Pozdrawiam terroristina Całus.

Było ciepłe, słoneczne popołudnie. Jak zwykle ja, Sara i Iwona spędzałyśmy je obijając się lub dokuczając pobliskim sąsiadom. Jednak w te wakacje wyjechałyśmy w trójkę razem z takim Pawłem, - chłopakiem Sary - do Niemczech, nad morze. Nie miałyśmy komu dokuczać, poza tym Sara zawsze wychodziła gdzieś w wieczory z Pawłem, więc ja i Iwonka nudziłyśmy się. Właśnie tego dnia, pod nieobecność Sary i jej chłopaka wybrałyśmy się na plażę. Wzięłyśmy tylko dwa ręczniki i mały kosz z jedzeniem, ponieważ jest tam strasznie pusto. Nie ma nawet ratownika czy jakiegoś miejsca, żeby coś wszamać. Gdy wyszłyśmy z naszego ośrodka wypoczynkowego pognałyśmy na plażę. Tam rozłożyłyśmy ręczniki i patrzałyśmy na boski zachód slońca. Było już po godzinie dwudziestej, więc nikt nie przechadzał się po lesie, który porastał dookoła nasz ośrodek i wszystkie domki letniskowe. Odciętę od jakiegokolwiek kontaktu z innymi ludźmi zapomniałyśmy o wszystkim. Fakt, że na tej plaży było trochę niebezpiecznie, bo wiele ludzi się potopiło, ale nie wierzyłyśmy w te bzdury. Do naszego domu było jakieś 1700 metrów, więc cieszylo nas to, że Sara i Paweł nie zjawią się tu. Wsłuchane w szum morza i szelest liści lasu podziwiałyśmy biało - różowe niebo. W końcu wielominutową ciszę przerwała Iwona.
- Gosia... Tak sobie myślę, że chyba źle zrobiłyśmy nie powiadamiając Sarki gdzie idziemy. Nawet komórek nie wzięłyśmy i nie zostawiłyśmy żadnej wiadomości, a poza tym mogą się o nas martwić, że się, np. potopiłyśmy. Wiesz przecież, że nienajlepiej z tobą w pływaniu. - gdy Iwona wypowiedziała to zdanie szybko zmieniłam wyraz twarzy ze spokojnego na rozdrażniony.
- CO?!?! Jak możesz tak mówić?! To nieprawda! A jeśli nawet źle pływam to napewno lepiej od ciebie!!! - krzyczałam na zdziwioną, a zarazem rozbawioną przyjaciółkę.
- Buhahaha!!! Ty?! Lepsza ode mnie?!?!?! Buhahaha!!! Chyba nie wiesz do kogo mówisz! Wygrałam trzy razy zawody szkolne i pobiłam wszystkich, a ty?!?!?! - mówiła kpiąc sobie ze mnie. Po pewnym czasie znów się do mnie odezwała, ale tym razem z wyzwaniem.
- Hmm... Skoro uważasz, że jesteś lepsza to zmierzmy się!
- Jak niby?! - zapytałam co świadczyło, że wyzwanie jest przyjęte. Iwona uśmiechnęła sie podejrzanie i odpowiedziała wskazując palecem na morze.
- Będziemy płynąć tam i z powrotem. Od brzegu do tamtej czerwonej płki, unoszącej się na wodzie. Kto wygra będzie lepszym pływakiem. - oznajmiła.
- Wyzwanie przyjęte! - powiedziałam pełna zadowolenia, że będę rywalizować z mocnejszą od siebie osobą. W kilkadziesiąt sekund ściągnełyśmy ubrania, pod którymi znajdowały się stroje kąpielowe i podeszłyśmy do brzegu. Robiło się coraz ciemniej, a morze niezbyt było "zadowolone" naszymi zawodami, co świadczyły granatowe, wzburzone fale. Gdy przygotowywałyśmy się do startu ogarnął mnie strach. Przez głowę przelatywały mi złe myśli.

Jak niby mam wygrać? Przecież jest ode mnie lepsza! Startowała w zawodach pływackich! Jest lepsza! Nie! Co ja myśle! To ja jestem lepsza! Inaczej bym z nią nie rywalizowała!

Im dłużej tak myślałam, tym bardziej wydawalo mi się to nieprawdopodobne. Czułam już zapach przegranej. Wiedziałam, że to będzie porażka. Chciałam się wycofać, ale Iwona już dała sygnał na wystartowanie i skoczyła między fale. Pognałam za nią. Ona płynęła "kraulem", ja "żabką". Przez głowę przelatywała mi tylko jedna myśl:

Ważne tylko, żeby dopłynąć i nie zrobić z siebie megaobciachu!

Iwona była bardzo daleko w przeciwieństwie do mnie. Znajdowała się jakieś 12 metrów ode mnie i powoli zaczęłam tracić ją z oczu. W pewnym momencie stwierdziłam, że jej już wogóle nie widzę! Ogarnął mnie większy strach niż przed samym startem. Granatowe, wzburzone fale zaczęły mne przykrywać. Nic nie mogłam zobaczyć. Wpadłam w wielką panikę i jedyne co może zrobic topielec w takiej sytuacjii to drzeć się na całe gardło. Tak też postąpiłam, ale wiedziałam, że nikt mi nie pomoże, bo nikogo na plaży nie było. Gdy zaczęłam powolutku wchodzić pod wodę przypominałam sobie słowa rodziców:

Uważaj na siebie, bo nie chcemy, żeby stalo ci się coś złego! Kochamy cię skarbie!

Wiedziałam, że złamałam nakaz rodziców, więc zaczęłam się modlić. Jednocześnie krzycząc i myśląc nie o śmierci, a o tym, że nigdy nie powiedziałam rodzicom, że ich kocham zaczęłam łykać wodę. Morze zaczęło przykrywać mnie coraz większą ilością fal, a ja tylko od czasu do czasu wyskakiwałam wysoko z wody żeby spojrzeć czy jest ktoś przy brzegu. Po dwóch minutach mordowania się z silniejszym ode mnie żywiołem poszłam bezsilnie pod wodę.

Narazie malo moge powiedziec, bo to dopiero poczatek. Zaczelo sie dosyc nietypowo. Czekam na kolejna czesc Smile

Eee... Nietypowo w celu negatywnym czy pozytywnym?
Laughing

pozdro terroristina Całus.

Dobra, lecę czytać Smile

EDIT:
Znalazłam idealny sposób na komentowanie. Dlaczego wcześniej na to nie wpadłam?

Przeczytałam Twój komentarz przy opowiadaniu Agaty, to musiałam wejść Smile

Naturalnie zacznę od błędów:

Cytat:

Jednak w te wakacje wyjechałyśmy w trójkę razem z takim Pawłem, - chłopakiem Sary - do Niemczech, nad morze.

Nie powinno być przecinka po "Pawłem".

"do Niemiec"

Cytat:

Nie miałyśmy komu dokuczać, poza tym Sara zawsze wychodziła gdzieś w wieczory z Pawłem, więc ja i Iwonka nudziłyśmy się. Właśnie tego dnia, pod nieobecność Sary i jej chłopaka wybrałyśmy się na plażę.

Wszystkie podkreślone wyrazy oznaczają powtórzenia. Jest ich bardzo dużo. Mogłaś użyć różnych określeń, tak samo, jak określamy Billa (Czarnowłosy, Farbi itd.).

Przy okazji Smile

Chciałabym poznać ich wygląd, a nie mogę tego znaleźć. To chyba powinno być na samym początku?

Cytat:

Nie ma nawet ratownika czy jakiegoś miejsca, żeby coś wszamać.

Nie powinno się używać mowy potocznej (slang, mowa młodzieżowa, jak kto woli) w narracji. Chyba, że byłby to pamiętnik. A tu, jak widzę, opowiadasz zdarzenia z pobytu w Niemczech. Poza tym jakieś dziwne jest to zdanie. Nie rozumiem, co ma ratownik do jedzenia Rolling Eyes

Może nie to miałaś na myśli, ale ja tak to odebrałam.

Cytat:

Wzięłyśmy tylko dwa ręczniki (...). Tam rozłożyłyśmy ręczniki (...).

Powtórzenie

Cytat:

patrzałyśmy

"Patrzyłyśmy"

Cytat:

slońca

chyba "słońca"?

Cytat:

Fakt, że na tej plaży było trochę niebezpiecznie, bo wiele ludzi się potopiło, ale nie wierzyłyśmy w te bzdury.

Jak już, to te zdanie powinno brzmieć na przykład tak: Fakt, mówiono nam, że ta plaża była niebezpieczna. Podobno utopiło się tam wiele ludzi. Jednak my nie wierzyłyśmy w te bzdury

Cytat:

cieszylo

"cieszyło"

Cytat:

- CO?!?! Jak możesz tak mówić?! To nieprawda! A jeśli nawet źle pływam to napewno lepiej od ciebie!!!

Przecinek przed "to"

Cytat:

- Buhahaha!!! Ty?! Lepsza ode mnie?!?!?! Buhahaha!!! Chyba nie wiesz do kogo mówisz!

Przecinek przed "do"

Cytat:

- Hmm... Skoro uważasz, że jesteś lepsza to zmierzmy się!

Przecinek przed "to"

Cytat:

- Jak niby?! - zapytałam co świadczyło, że wyzwanie jest przyjęte. Iwona uśmiechnęła sie podejrzanie i odpowiedziała wskazując palecem na morze.

Przecinek przed "co" i "wskazując"

Cytat:

Wpadłam w wielką panikę i jedyne co może zrobic topielec w takiej sytuacjii to drzeć się na całe gardło

Przecinek przed "co". Poza tym zmieniłaś czas. Ah, no i piszemy "sytuacji".

Cytat:

Po dwóch minutach mordowania się z silniejszym ode mnie żywiołem poszłam bezsilnie pod wodę.

Przecinek przed "poszłam"

Fakt, zaczyna się inaczej, niż większość opowiadań. Ale już przewiduję, jaka będzie kolejna część: Bill/Tom/Gustav/Georg (do wyboru) wskoczy za nią do wody i ją uratuje.
Mam nadzieję, że się mylę Rolling Eyes

Jest nieźle. Jednak zawsze może być lepiej. Zaskocz mnie kolejną częścią, powal na kolana. Albo włóż więcej serca, bo coś dziwnie czuję, że nad każdym zdaniem zastanawiałaś się dobre kilka minut, żeby wyszło idealnie. A to musi płynąć z serca.
Tutaj też dodam: Mam nadzieję, że się mylę.

Może mogłabyś przesłać swoje opowiadanie przed opublikowaniem jakiejś zaufanej osobie, jednocześnie dobrej, która poprawiłaby błędy? Na pewno byłoby lepiej Smile

Z niecierpliwością czekam na następną część.

Buziaczki,

Unti Smile

w sensie pozytywnym, bo raczej nie spotkalam tak zaczynajacego sie opowiadania, tzn. ze zaczyna sie oryginalnie Very Happy