..Kolejne nudne opowiadanie o zakochanej wariatce i TH..30!!

jaaaaa wybacz mi zapomniałam o tym opowiadaniu, ale naszczęście wróciłam... Pisesz świetnie i masz świetne opowiadania Wink

buziolki

Roxi gdzie jest nastepna czesc chcesz dostac ?????

Nie ile razy mam ci gadac kiedy nastepna cdzesc nie obijaj sie !!!!!!!

To opowiadanie zaczełam czytac jak jeszcze nie nalezałam do tego forum i bardzo mi sie podoba Smile

Czekam na nastepny odcinek ale mysla ze ty juz go chyba nie piszesz nie?
To jak bedziesz pisała dalej bo mi sie naprawde podoba Smile

Przepraszam wszystkich:D i obiecuje, ze dodam koeljna czesc do konca tygodnia.. myslalam, ze poprostu kazdy przestal to czytac..
pozdrwaim was:*

No jak to kazdy?!! Przeciez ja tu ciagle czekam. I ine dziewczyny zreszta tez. Takze streszczaj sie coox ;D I oby ta czesc byla dluga!
;*

no wlasnie !!! ja tu czekam kilka miesiecy !!! pozdrawim ( streszczaj sie ) !!!!!!!!
pozdro dal wszystkich

I ja czekam jak jeszcze nie byłam zalogowana to ciagle tu wchodziłam z nadzieja ze jest juz kolejna czesc a tu nic Sad

A ale trzymam cie za słowo ze doddasz kolejna częśc Smile

No i oczywiście ma być długa Razz

Edit:

Miałaś sie postarać i dać nowy odcinek do końca tygodnia.A to juz rozpoczął się kolejny tydzień a tu nie widać notk Smile

No sory ze ci tak mecze ale juz sie nie moge doczekac nastepnego odcinka.
No prosze daj go !! Smile

Wiem, ze to denne i wogole ble bl e ble Sad

...
ale.. ale sama nie wiem:(
Dziekuje dziewczyny za wszsytko! Za komentarze, za to ze jestescie i czekalyscie.. i z gory preprzaszam, ze nie spelnie waszych oczekiwan tą czescia opowiadania...
pozdrawiam:*
~c00x Całus.

*30*

Dzień rozpoczął się nadzwyczaj dobrze. Jasne promienie słoneczne obudziły mnie gładząc po twarzy. Bill jeszcze spał. Pocałowałam go tylko delikatnie w czółko i wyszłam z pokoju. Wskoczyłam pod zimny prysznic, później w moje ulubione ciuszki i zeszłam do restauracji na dół z zamiarem poczekania na śniadanie i resztę ekipy. Wysłałam sms’a do Mikke, aby wpadła po dwunastej na próbę i siedziałam w ciszy.
– Podać coś? – podszedł do mnie dosyć wysoki brunet szczerze się uśmiechając.
– Nie, dziękuję zaczekam na resztę. – odpowiedziałam mile i zabrałam się za dalsze stukanie na klawiaturze telefonu. Chłopak jednak nie odszedł, a stał i przypatrywał się mi.
– O co chodzi? – zapytałam nie kryjąc zdziwienia. Brunet usiadł na krześle obok mnie odkładając pustą tacę na stół.
– Jak ich poznałaś? – zapytał po polsku, po czym na mojej twarzy pojawił się grymas jeszcze większego zdziwienia. – Przepraszam, nie przedstawiłem się. Michał jestem – wyciągnął w moją stronę rękę ozdobioną czarną frotką.
– Roxi – przedstawiłam się. – Z chłopakami to długa historia, może innym razem?
– Jutro o dwudziestej na rynku przy fontannie – powiedział wstając i powoli odchodząc.
– Ale ja jutro... – nie pozwolił mi dokończyć.
– Do zobaczenia – odszedł szybkim krokiem znikając gdzieś w kuchni.
Rozglądając się dookoła zauważyłam nadchodzących chłopaków.
– Co dziś jemy? – zapytał jeszcze nie rozbudzony Georg.
– Kabanosa? – zaśmiał się Bill.
– Chyba Twojego – odpowiedział brat bratu.
– Co dziś takie dobre humorki z rana? – zapytałam witając się z każdym.
– Jeszcze nie widzieliśmy... – zaczął Tom, po czym zrobił się blado-zielonkawo-fioletowy na twarzy.
– Możemy się dosiąść? – ni stąd, ni z ową pojawiła się Tolka i swoim piskliwym głosem zadała denne pytanie.
– Jasne, że nie. – odpowiedziałam.
– Ty masz akurat najmniej do powiedzenia – odgryzła się. Już zaczęło się we mnie gotować, kiedy ta mała flądra podeszła do mojego krzesła i z głupim wyrazem twarzy zarządziła: - Ustąp miejsca Gwieździe!
Rozejrzałam się po twarzach innych. Toma i Billa zawiesiło z otwartym otworem gębowym. Gerog przecierał oczy, a Gustav...
– Aaaa!!! – na sali rozległ się okropny pisk.
– Ochłodź się trochę i wtedy wróć – Gustav śmiał się stojąc tuż obok mokrej Toli z pustym dzbanem w ręce.
– Mój... mój makijaż! – wrzeszczała.
– Rozpłynął się, zupełnie jak Twój mózg – chłopcy zanieśli się histerycznym śmiechem.
– A przepraszam, mózg to wyparował – dodał nie mogąc się powstrzymać Tomuś.

***

- Dziewczyny zaraz Wy wchodzicie – krzyknął David w stronę szatni. – Ja wychodzę, przypilnujcie ich – zwrócił się w naszą stronę rzucając Mikke klucz z szatni.
– Już my się nimi zajmiemy – zaśmiałam się.
– Słucham? – zapytał David otwierając drzwi i kukając przez nie.
– Mówię, że damy sobie radę. – puściłam oczko. Wyszedł.
Kilka minut później chłopcy rozsiedli się wygodnie na sofach popijając Colę. Georg rozpalił papierosa, gdy na scenę prób wbiegły dwie rozwydrzone nastolatki, drąc się niebogłosy „Hey Tokio Hotel, We love ya!”
Na sali zapanowała kilkusekundowa cisza, którą przerwały salwy śmiechu i Georg krztuszący się papierosem.
– O ja Cię, nie mogę – Tom tarzał się ze śmiechu na ziemi – Nigdy więcej, Boże, za jakie grzechy – mamrotał śmiejąc się.
– Mikke, mam pewien pomysł, co do jutrzejszego koncertu – w moich oczach pojawił się szyderczy błysk.
– Jaki?
– Jest pewien moment, który powtarzają przy drugiej piosence.
– Nie rozumiem – Mikke patrzyła na mnie swoimi ciemnymi oczami jak na wariatkę.
– Zrozumiesz jutro, tylko musisz ze mną wyskoczyć dziś do centrum.
– Nie ma sprawy – przybiłyśmy sobie „piątkę”.

***

- Wybiegacie na sceną z dwóch różnych stron, dziewczyny podają wam mikrofony, dalej wiecie co robić. – powtarzał po raz któryś Rudolf, manager Blogu, a te patrzyły na niego wyłupiastymi oczami udając, że wszystko rozumieją.
– Dobra, ja rozumiem, ale.. – zaczęła Ala.
– Ja się martwię, że ona coś źle zrobi – dodała Tolka, po czym Alicja złapała się za głowę i odeszła od przyjaciółki.
– Jeszcze raz – zaczął Rudolf.
– Wiem, gdzie jest mój mikrofon?. – dokończyła jego zdanie Tola.
– Nie!! Wrzasnął rzucając jakimiś papierami na ziemię. Po czym dodał spokojnie – Mikrofon poda Ci ona, tuż przy scenie – wskazał na mnie.
– Dobra, to idziemy.
Na scenę wyszedł Bill – wszystkie fanki zaczęły piszczeć. Po paru minutach uciszyły się, wtem zaczął mówić – Chcę powiedzieć, że mamy support i mam nadzieję, że mile je przywitacie. Dzięki za wszystko!
Zszedł ze sceny.
Rozbrzmiały pierwsze nuty „Hey Boy’a”.
Podałyśmy im mikrofony i poklepałyśmy po plecach dla otuchy.
Blogerki wbiegły na scenę.
–No to będzie jazdeczka – zaśmiałam się sama do siebie, a Mikke z drugiej strony sceny pomachała uniesionym w górę kciukiem.

o supcio ciekawe co sie stanie z nimi Smile

hehe pozdrro Smile

jak zawsze czekam na nastepna czesc i pewnie dlugo bede czekam pozdro

NO WRESZCIE! Ale kazalas nam czekac ;D Dodawaj szybciej czesci proszee:)
;*

No i nareszcie odcinek juz myslałam ze go nie dasz Wink

Szczerze mówiąc bardzo mi sie podoba Razz

No i oczywiście czekam na next Razz

;*;*;*