Zakłamując się do snu - jednoczęściówka

moje kolejne 'dzieło', powstałe raczej do mangi(historii jednego z bohaterów). może dżordżina będzie wiedzieć do jakiego...

"Zakłamując się do snu"
Nie będę mówiła, że myślę, iż mnie kochasz. Nie tak się zakłamuję. Nie wyobrażam sobie nie-wiadomo-czego na Twój temat. Ta historia jest o czymś innym. Gdy kładę się do snu, mam gdzieś ludzi, którzy uważają mnie za… kogoś kim nie jestem. Nie tak wygląda świat, w którym żyję. Kiedy siadam na ‘dachu świata’ i przyglądam się Księżycowi to zawsze wspominam swoje dzieciństwo. To, jakie było… okrutne? Bolesne? Tak, to chyba dobre przymiotniki. Pamiętam, jak siedziałam na huśtawce, trzymając w dłoniach misia i obserwując bawiących się rówieśników. Mówiły, że jestem potworem, ale tak właściwie to nie wiedziałam, czemu mnie tak nazywają. Ja po prostu nie chciałam być sama. Odnoszę wrażanie, że to działo się wczoraj. Tak się czuję. Każdy element tego wspomnienia pamiętam tak dokładanie. Przypomniałam sobie, jak wszyscy odchodzili rodzicami, a ja siedziałam na huśtawce, płacząc. I historia znów się powtarzała. Każdego dnia. Z takim samym bólem. Takimi samymi łzami. Tak samo gorzkimi, płynącymi strumieniami po moich policzkach. Zakłamuję się, że to się nigdy nie wydarzyło. Większości osób, dzieciństwo kojarzy się z ciągłą zabawą i rozpieszczaniem przez rodziców. Ich szczenięce lata pachną ulubionymi słodyczami. A ja chciałabym o nim zapomnieć jak najszybciej. Nawet nie wiecie, jak trudno jest wymazać to ze swojego umysłu. Nie tylko dlatego, że nie ma gumki do ścierania wspomnień. Dlatego, że tak ciężko jest to wytrzymać. To była moja pierwsza lekcja umierania. Dorastałam, dostając od życia kolejne lekcje. Miałam osoby, którym nie ufałam. Ktoś mnie nauczył nie ufać ludziom i kochać tylko siebie. To była chyba piąta lekcja. W każdym razie – jedna z pierwszych. I taka byłam, aż przyszedł ktoś, kto uporządkował mój zagmatwany świat. Kto ułożył domek z kart mojego życia, który rozsypał się przez powiew samotności. To był ktoś, kto powiedział mi, że prawdziwa siłę ma się tylko wtedy, kiedy ma się kogo chronić. Ja nie miałam nikogo takiego. Potem żyłam już normalnie. Ludzie już mnie rozumieli. Nie byłam samotna. Chciałabym podziękować tej osobie. Ale jej nie ma. Walczył z aniołem aż do jego wyczerpania! Jednak powiedział coś, przez co łatwiej mi się żyło i udało pokonać się dzieciństwo…

Kiedy już będziemy starzy, zawiśniemy ponad światem,
W hamaku naszych wspomnień.

Pomimo tego wszystkiego, ja dalej się zakłamywałam. Najgorszym z nich, powtarzanym do snu było wmawianie sobie, że żyję.

ludzie, wywiało Was, czy co?
Rolling Eyes

---

Boże. Boże. Boże. Boże?
Shocked

aaa!!!

yyy, chyba zrozumiałam. chyba.
piękne.
takie śliczne, cudowne...i co najlepsze - prawdziwe.
pod wrażeniem nie jestem, bo wiem że piszesz fantastycznie.
Wink

.
jeden, mały, drobniusieńki błędzik;

Cytat:

jak wszyscy odchodzili rodzicami

chyba z rodzicami
Razz

wspaniałe.
Całus.

.

taa, NARUTO ; P
ej ładne Smile

tylko trochę dziwnie, bo wyobraziłams obie Ciebie jako tą dziewczynke i mi nie pasuje Wink

Ale jako jakas tam mangowa postać - jest ok. jak zawsze
ślycznie Psecu Całus.

bardzo fajny. podoba mi sie

"Kiedy już będziemy starzy, zawiśniemy ponad światem,
W hamaku naszych wspomnień.

Pomimo tego wszystkiego, ja dalej się zakłamywałam. Najgorszym z nich, powtarzanym do snu było wmawianie sobie, że żyję. "

Najfajniesze fragmenty...
Naruto?
Ehhh...normalnie tylko ja jeszcze nie wpadłam w tą manię... ha ha ha
No ale genialnie...
Nie wiem co mam mówić.
Słów mi brakuje.
xDDD
Całus.

Psecu to było śliczne ! ;*
Chociaż nie wiem do jakiej mangi ani nic, wyobraziłam sobie tą dziewczynkę jak Ciebie. A raczej Ciebie jako tą dziewczynkę Wink

I się wczułam. Serio ;]
Naprawdę, naprawdę mi się podobało.
[ choć nie tak jak "Czekoladowa Gwiazdka" xD ]
Ale było pięknie. ;]
Pozdrawiam ;*

Wysłany: Śro 1:21, 07 Mar 2007

Jest już trochę późno i musiałam się chwilę zastanowić o co chodzi, bo obroty już nie te co w dzień... (choć ja generalnie zwierzę nocne jestem, ale dzis wyjątkowo umieram)
W porządku. Nie rzucę Ci tu żadnych laurów, ale tez nie mam zamiaru biczować. Podobało mi się. Podobała mi sie forma i treść. Razem podobało mi się jeszcze bardziej niż osobno. Twoje opowiadania mają niesamowity klimat i swój wyjątkowy urok.
Pozdrawiam.