Historia, ktorej nie bylo. - onepart.

Z gory chce przeprosic za brak polskich znakow, ale mam spieprzona klawiature - jakos nikomu nie zabiera sie, zeby to naprawic, ale to moj problem. Nie mam tez Worda, pisze od razu tutaj, wiec nic z tym nie moge zrobic. Dziekuje tym, ktorzy zechca przeczytac.

Historia, ktorej nie bylo.

To bylo w maju roku 2007. Konkretnej daty nikt nie pamieta. Byc moze nikt o tym nie wie, byc moze nikogo to nie interesuje, byc moze...
W jedna z goracych majowych nocy na ulicach pewnego z polskich miast panowala wyjatkowa cisza. Latarnie juz dawno zgasly. W domach mieszkancow tez nie palily sie swiatla. Na ulicy praktycznie nie bylo slychac przejezdzajacego samochodu. Nikt nie przechadzal sie noca po parku. Nie bylo slychac szelestu spadajacych lisci, krzykow huliganow, ludzi wracajacych z imprez. Nie bylo deszczu, wiatru, ani burzy. I wcale zaden kot nie przebiegal po ciemnej ulicy za zadna mysza.
Jedynie blady ksiezyc w nowiu slabo oswietlal to miasto.
To miasto... moze tylko te dzielnice.
Dzielnice, w ktorej mieszkala ona. Byla kobieta? Powiedzmy, ze dziewczyna. Nie, nie dzieckiem. Nic wiecej o niej nie wiadomo.
Slucham? Tak, prawda...
Byc moze nikt nie chcial nic wiecej wiedziec.
Spala spokojnie jak kazdej nocy w swoim pokoju o pomaranczowowych scianach na ostatnim pietrze starej kamienicy.
Wiadomo, ze nie byla w domu sama. To nie wazne...
Spala...
Spala i snila. I wcale nie obudzilo jej nagle trzasniecie okna, zaden pisk, zgrzyt, grzmot, czy stukot. Bylo zbyt spokojnie.
Snilo sie jej, ze miala dlugie, krecone kasztanowe wlosy i wyraznie zielone oczy. We snie widziala siebie jako niepoprawna optymistke z mala garstka problemow.
Senna mara pokazala ja jako dziewczyne z marzeniami. Nie jakimis nierealnymi - zwykle - jej marzeniem byl koncert. Koncert kapeli, w ktorej gral jej idol. Widziala jak caluje jego plakaty, jak placze, gdy slucha jego glosu. Mogla wygrac marzenie, lecz sen dobiegal konca...
W tym samym snie widziala tez swoja reke i blysk zyletki. Widziala jak ostatni raz wlacza kasete z Ta piosenka, jak ostatni raz slucha Tego glosu, jak po raz ostatni stracila nadzieje na cokolwiek.
Naciela delikatnie skore - bala sie...
Bala sie tego snu, jednak spala spokojnie niczym aniol.
Wyryla literke B.
Pstryk! - jedna strona kasety z nagraniem skonczyla sie. Czas przelaczyc na druga strone.
Ona tego nie zrobila. Ona tego nie zrobi.
Dla niej bylo i jest juz za pozno.
Nikt nigdy nie dowie sie kim byla.
Nikt nigdy nie dowie sie co bylo na drugiej stronie kasety.
Nikt nigdy nie dowie sie co bylo snem, a co jawa w tej historii.
A Ty?
Widzisz tutaj jakis sens? Jakis moral? Glebsze przeslanie?
Moze Ty rowniez tylko snisz swoje zycie?
A moze wydaje Ci sie, ze zycie to sen?
By nie bylo za pozno kiedy zechcesz sie obudzic i posluchac nastepnej piosenki.

____________________
Bijcie...[/i]

Bardzo mi się podobała ta jednoczęśćiówka Smile

To bardzo frapująca opowieść..ładnie opisana. Fakt, brak polskich znaków mi trochę przeszkadzał, ale to nie Twoja wina Very Happy

Bardzo ciekawe, tak trzymaj, buziaczki Całus.

,

Akemi

Cookierek...
Nawet mi się podobało.

Cytat:

Nikt nigdy nie dowie sie co bylo na drugiej stronie kasety.

No właśnie.
Taka jakaś tajemniczość tego opowiadania mi się spodobała.
A najbardziej, to, że każdy sam może ułożyć zakończenie. Lubię takie opowiadania.
Ale naprawdę utrudniało czytanie brak polskich znaków. Nie powinnam się czepiać, ale mogłaś jakoś na to poradzić, przesłać komuś do poprawy, czy coś.
Ogólnie jestem na tak.

Podobało mi się, naprawdę Smile

Szczególnie końcówka Smile

Brak polskich znaków zupełnie mi nie przeszkadzał i nie ma za co bić Very Happy

Co najwyżej tylko pogratulować talentu Smile

Podobało mi się. Tajemnicze zakończenie. Kaseta była świetnym motywem. Sama teraz zastanawiam się co było tu jawą a co snem. Ale to już mało ważne. Podobało mi się Smile

Pozdrawiam,
Blackie