"Ból"- jendoczęściówka.

Napisałam.
Mam nadzieję, że się spodoba.
Całus.

----

Biegła ile sił w nogach.
Szczerze?
Miała niewiele.
Niewiele, bo biegła już długo.
Ale to było dla niej nie ważne.
Chciała poprostu biec.
Tylko w taki sposób mogła oszukać samą siebie.
Że niby wszystko jest w porządku, że...
- Nell, to nie tak. Zrozum. Oni się mylą, oni... Twoje badania, ja... proszę Cię. Powiedz coś! Powiwedz, że będzie dobrze!
Zawsze, gdy biegła, ten moment, ta chwila...
... ciągle o tym myślała.
Choć minęły dwa lata, nadal nie mogła się pogodzić z tym, że za kolejne dwa nie będzie jej na tym świecie.
- Nell... jeżeli będziesz chciała...- jej najlepsza przyjaciółka.
Chciała jak najlepiej.
Dziewczyna obróciła się.
W jej oczach można było zobaczyć pustkę.
Zaszkloną pustkę.
Nie wiedziała, co zrobić.
To wszystko było dla niej za szybkie...
Za dużo na raz.
Za dużo w ogóle.
Chciała uciec i jednocześnie zostać.
- Bett... teraz już nic nie będzie dobrze, prawda?
Teraz już nikogo nie mogła oszukać swoim wyglądem.
Łzy spływały jej po policzkach, ale mimo to uśmiechnęła się ten ostatni raz...
Zatrzymała się.
Przykucnęła, aby złapać oddech.
Od tamtego momentu, kiedy dowiedziała się, co ją czeka- na jej twarzy nie widać było radości.
Nigdy.
Nie chciała również pokazać bólu, jaki ją codziennie przeszywał.
Dlatego też ukrywała się.
Jej rutyną stał się bieg.
Męczący bieg.
- Dostałam się! Dostałam się do tego liceum! Aaa!
To było zaledwie trzy lata temu.
Cieszyła się jak nigdy.
Ten moment był jednym z najważniejszych w jej życiu.
Razem z rodziną i znajomymi dzieliła swoją radość.
Po policzkach znowu spłynęły łzy.
Czasami sama się dziwiła, że w ogóle jeszcze jakieś ma.
Wydawałoby się, że wylała już wszystkie.
Ale one istniały.
Rozpłakała się na dobre...
Teraz siedziała już na środku chodnika.
Nie przejmowała się ludźmi, którzy oglądali ją, jak na jakiejś wystawie.
Miała dosyć wszystkich wspomnień.
Tych dobrych...
... bo wiedziała, że za niedługo nie będzie mogła ich w ogóle pamiętać.

1!

EDIT:

dziś jest cudowny dzień Smile

dawno takiego nie było Very Happy

tyle niespodzianek... Very Happy

mmmmm....super Całus.

ślicznie napisalaś Całus.

"biegła ile sił w nogach"

ten tekst zawsze kojarzył mi się z opowiadaniem Medi Smile

tak rozpoczynał się jeden z rozdziałów... Very Happy

wonderful. Całus.

Wreszcie coś nie o miłości... Ładne...

Hmmm...co by tu napisać. Tylko jedno słowo może to opisać: PIĘKNE!
Nic więcej nie musze chyba komentować, bo ten kto przeczytał zrozumie sam...
Cudne Całus.

fajne

Dziękuję

Naprawdę fajnie...
Przepraszam, że dzis tylko na tyle mnie stać.
Bardzo mi sie podobało!

Buziak:*

Mardzia...
Aż mi wstyd, że nie przeczytałam i skomentowałam wcześniej.

Chciałabym napisać jakiś długi, wartościowy komentarz.
Ale nie wiem kompletnie co powiedzieć.

Miało w sobie coś, co mnie zawsze porusza.
Mi zawsze podobają się opowiadania związane ze mną.
Pośrednio, lub bezpośrednio.
To takie było.
I dlatego mnie oczarowało.

Piękne zakończenie.

eeeh śliczne. jakoś tak pasuje mi do mojego nastroju. pięknie ;*

mardzia, śliczne ;D
smutne tylko troszku...
świetnie, świetnie, świetnie.
Ło.
;* ;*

Gracja- nie masz za co przepraszać Smile

ja też czasami popełniam takie "błędy". ale... mimo to...

Dziękuję Całus.

Fenkju wszystkim Całus.