Co czujesz, słuchając TH ?

ja kkiedy ich słucham odpływam w całkiem inny świat i nic poza TH w danej chwili się nie liczy......

Czuję się szczęśliwa, że nadal ich mam, że nadal ich kocham.

To co czuję, tego tak naprawdę nie da się opisać.
Przypływ enegri, siły mocy.
Czuję, że świat może być piękny. W tej chwili słuchając Ich jest piękny.

Słuchając Gegen Meinen Willen czuję, że mogę coś zrobić.

A gdy jetem smutna, chciałabym się komuś wyżalić to słucham Durch Den Monsun. Ta piosenka sprawia, że nie muszę nic mówić, nie muszę płakać. Ona oddaje wszystko co czuję.

Czuję swego rodzaju smutek [ mam kilka piosenek w pierwszej wersji ], że tego już nie ma i nie będzie. Oni się zmienili i ja się zmieniłam. Dla mnie Bill jest chłopaczkiem z grzywką na oku i.. wszystko staje w miejscu. Jest tak jak było.
Radość, że mam coś co kocham. Że posiadam uniwersalny i niezawodny lek na wszystkie smutki.

Hmm trudno to okreslic ale czuje cos w formie podniety:D mam ochoty spiewac i skakac do rytmu:D czasami czuje sie jak bym była na koncercie:D ale niestety Sad

koncert to ja sobie sama musze robic :> ale daje rade!!

Smutek ze nie moge byc z nimi Smile

czasami tesknie za tamtymi latam... ale to to juz przeszlosc Sad

Przy piosenkach Tokio Hotel czuję się szczęśliwa.
Kiedy słucham "Schrei!" wiem, że jestem wyzwolona.
Każdy utwór ma dla mnie wielkie znaczenie i kiedy usłyszę muzykę naszych Tokiohotelowców rozpiera mnie radość.
Po prostu chce się żyć!

Właśnie słucham starych piosenek Tokio Hotel.
Przypomniały mi się te czasy, kiedy byli zupełnie inni.
Dopiero teraz zauważyłam, że dorośli... [że też to napisałam Very Happy

]
"Gegen meinen willen"- rozpływam się.

Ja ostatnio czuję... coś dziwnego ;P.

Ja nie ważne gdzie ich słucham i jakiej piosenki słucham...po prostu odlatuje i jestem tylko ja i muza.Zapominam o problemach przez które ostatnio nie mogę normalnie żyć...poprostu zapominam o wszystkim...czsami nawet usypiam;-)

Ja ostatnio nic nie czuję.
Czy to źle?

Hmm...
Trochę się spieniło, niż było to kiedyś.
Ale to poczucie, że mam siłę by się uśmiechać, by być i mieć marzenia została.
Chłopcy się zmienili, my także się zmieniamy.
Bill zmienił fryzurę. Wtedy tak nagle wszystko się zmieniło.
Ale pomyślcie... Ile razy Wy przez te dwa lata zmieniłyście fryzurę? Jednak nikt nie ubolewał nad tym, bo nie jesteśmy takie znane jak chłopcy.

Ja ich wciąż kocham.
Z dnia na dzień coraz mocniej.
Ale to nie jest miłość do chłopców.
Do ich muzyki.
Fakt, czasem mnie wkurza ich zachowanie i poczynania. Nie są już ideałami jak na początku.
Ale jednak... To nasi chłopcy =)

Heh =)

A IBNI zawsze będzie moją piosenką.
I to przy niej czuję... największe euforię.
=)

Fakt.
Słuchając ich teraz czuję coś innego niż na początku. Dorosłam? Chyba tak. Chociaż taką euforię i jakąś dziwną radość i spokój odczuwam cały czas. Mimo wszystko magia pozostała. I to jest piękne.
Dla mnie TeHa to zawsze będzie grupa szalonych nastolatków z Niemiec, dzięki którym wiele zmieniło się w moim życiu. I gdy ktoś za wiele, wiele lat powie Tokio Hotel, to przed oczami stanie mi ich obraz z pierwszych miesięcy ich kariery.

Wiecie co mnie najbardziej boli?
To, że kiedyś mówiłam, że nigdy nie przestanę ich kochać, że będę z nimi zawsze.
Teraz czuję, jakbym ich oszukała.
Są ważni. Bardzo.
Ale nie zachwycam się nimi.
Przez myśl mi przeszło, że może to rzeczywiście były jednosezonowe gwiazdki. Ale nie... Nie dla mnie.
Bo w ich muzyce nadal jest coś, co daje mi siły.
I wiem, że czasem jest gorzej, czasem lepiej. Bywają tygodnie, że nie słucham ich wcale. Trochę mi źle z tego powodu.
Płyta Schrei wciąż wzbudza we mnie cudowne emocje.
I czuję... Czuję przeszłość.
Tak jakbym się zanurzyła we wspomnieniach.
To miłe, chociaż trochę smutne.

Ostatnio zmieniałam system na kompie. Zostały mi tylko płyty TH. I wiecie co? Zimmer483 nie umywa się do Schrei. Tam jest tyle serca, pozytywnych emocji... Coś się trochę zepsuło... Komercja?... I miałam chwile zwątpienia, co do TH, ale nadal jestem ich wielką fanką, choć nie jakąś szaloną. Dwa różne pojęcia. xD

Ejjj, tak czytam te wypowiedzi. Ale się wszyscy zmienili Sad

.