The Nightmare - jednoczęściówka

Tak bez zbędnych komentarzy - dla Ferlejki.

The Nightmare
Siedziały na podłodze, blisko siebie. Wyglądało, jakby się przytulały. Wpatrywały się w postać Jacka Skellington’a z filmu „The Nightmare Before Christmas”. Nie patrzyły na siebie. Tak po prostu na ziemi, opierając się plecami o skórzaną sofę, sięgając od czasu do czasu do miski z popcornem czy zanurzając usta w szklance z napojem. Nic nadzwyczajnego. Jednak Niebieskooka wcale nie skupiała się na filmie. Ciągle myślała czy miedzy nimi jest tak samo jak dawniej.

Halo tam, aniele z mojego koszmaru
Cieniu tła kostnicy
Niepodejrzana ofiara z doliny ciemności
My możemy żyć jak Jack i Sally jeśli zechcemy
Gdzie zawsze znajdziesz mnie
My możemy mieć Halloween w Bożonarodzeniowe Święta
I wieczorem będziemy życzyć sobie, aby to nigdy się nie skończyło
Będziemy życzyć sobie, aby to nigdy się nie skończyło

- Żyć jak Jack i Sally to chyba marzenie każdej dziewczyny, prawda? – zapytała Niebieskooka, kiedy tylko wyłączyły DVD. Za oknem nie świeciło słońce, dlatego świat wydawał się taki ponury. Nic dziwnego, że obie spędziły w domu całe popołudnie.
- Raczej tak, ale podobną miłość już masz. – dziewczyna spojrzała na przyjaciółkę. Ona objęła ja ramieniem. – Przecież masz mnie. Zawsze będę cię bardzo kochać. Bo jesteś moim aniołem. – pocałowała ją w policzek i uśmiechnęła się do niej.
Życzyłam sobie, aby to trwało wiecznie. By potem było tak samo. Chciałam, by dotrzymała obietnicy, którą podświadomie złożyła. Ja kocham ją bezgranicznie.
A kiedy łamały opłatek, życzyły sobie, aby to nigdy się nie skończyło.

Gdzie jesteś, jest mi tak przykro
Nie mogę spać, nie mogę śnić dzisiaj
Ja potrzebuje kogoś i zawsze
Ta chora obca ciemność
Przychodzi, wkrada się, straszy cały czas
I kiedy wpatrywałem się, liczyłem
Pajęczyny wszystkich pająków
Łapiących rzeczy i wyjadających ich środki
Jak niezdecydowanie czy zadzwonić do Ciebie
I usłyszeć twój zdradliwy głos
Czy przyjdziesz do domu i zatrzymasz ten ból dziś wieczorem?
Zatrzymasz ten ból dziś wieczorem…

Niebieskooka leżała w łóżku, przytulając do siebie puchatego misia. W jej pokoju było ciemno, blask księżyca nie mógł przebić się przez zasłonięte zasłony. Ale ona mimo braku światło widziała delikatny zarys postaci przyjaciółki na zdjęciu przy łóżku. Obok leżał telefon komórkowy, który zaświecał się, co jakiś czas, z powodu słabej baterii.
Czemu nie zadzwoniła? Czemu nie powiedziała ‘dobranoc’? Chciałabym usłyszeć jej głos, nawet gdyby był zdradliwy.
Niebieskooka nie wiedziała, kto pomoże zatrzymać ten ból. Na czekanie nie miała ochoty. Ona po prostu chciała, by przyszła. Ale od dłuższego czasu nie dała znaku życia.

Nie trać swojego czasu na mnie jesteś już tylko
Głosem w mojej głowie…

Minęły dni, tygodnie. Spadł pierwszy śnieg. A Niebieskooka, pisała w pamiętniku swoje wspomnienia. Na szafce nie było już zdjęcia jej przyjaciółki. W telefonie nie było wiadomości od niej, nawet jej numer przestał istnieć. Ona siedziała tak jak gdyby nigdy nic.
Zaczęła historię od słów: This is the story of a girl, who cried a river and drowned the whole world...
Powiedziałabym “tęsknie za tobą”, ale tego nie zrobię. Dla mnie jesteś tylko nic nieznaczącym głosem w mojej głowie. Więc nie trać czasu na zabawę w przyjaźń, na poszukiwanie mnie. Po prostu zostaw ‘nas’ w spokoju.

Ja po prostu nie chcę, aby to się wydarzyło!

Blink 182 - I Miss You
Nine Days - Story Of A Girl(American Pie Soundtrack)

1 !!!

EDIT:
Hmm.. Słucham właśnie 'story of a girl' i fajnie mi sie to czytało... I przywołało pewne wspomnienia... Życiowe opo Basiczku...

;****

Niech Cie nie ździwi to, że na gadu pokazałm Ci błędy.
Tak bardzo skupiłam sie na Twoim opowiadaniu, że widziałam wszystko. I wszystko zrozumiałam...
Jedyne na co mnie teraz stać to ciche Przepraszam . Mam nadzięję, że je usłyszysz.
Nie wiem co myśleć.
Lubie Jacka ;p Bardzo.
Tez mam niebieskie oczy.
Boje sie tego przesłania. Boje się tego, że nad tym opem jest de-de dla mnie.

Podobało mi się, a z drugiej strony chce mi sie płakać.
Przepraszam.

Mam nadzieje,
że mi wybaczysz niezbyt treściwy komentarz ; ]
Nie mam weny,
by pisac opowiadania a tym bardzej komentowac.
Wybacz też,
że tak długo musiałas czekac na ten komentarz.
Widac pamięc też mi juz wysiada,
ponieważ zaklepuje miejsce i zapominam komentowac oO.
Przechodząc do treści.
Musiałam przeczytac dwa razy.
Na począdku nie zrozumiałam.
Dlaczego nie wiem.
Jakoś tak poprostu
[ mózg nie pracuje].
Zabrałam się po 15 minutach do tego drugi raz.
I wydaje mi się, że ' kumam'.
Ach.
Jestem z siebie dumna ^^`
Niby tak banalnie,
a jednak troche zmusza do myślenia.
Teraz z czystym sumieniem
( jak juz zrozumiałam )
moge powiedzec, że mi sie podobało.
Naprawdę.
To było coś hoboczaku ; ]

Kocham.

Neverek-hoboczarek.

hehe. mam nadzieje, że sie nie obrazisz za dopisek po myślniku xD

4... xP
Bardzo fajne... xD
Tylko kurczę, smutaśne ono... Sad

Ale przyjemnie mi się czytało, bardzo się wczułam...
Ślicznie ;*

Noo bez kitu smutne...
No ale i tak świetne...
Jak każde...
Bez problemu mogę sobie popodstawiać osoby z realu w tym opo...
Piekielnie życiowe A$...
A tekst piosenki świetnie pasuje :]
Ahhh xD
Ślicznie.
Buziaki Całus.

shira nie czajen...
no... znaczy, wiem że to było o przyjaźni?
ale nie...

Wiesz co ja? poprostu nie wiem co powiedzieć...
Bo...Bo... tak była tego blisko... tak sie wtedy bałam...
a teraz... nie wiem czy jest jak było... naszczęście to jeszcze nie koniec...

Zatrzymam to opowiadanie gdzieś w sercu.
Pokłony dla tej co je tak wspaniele napisała...<kłania się do samej ziemi>

Jak ja dawno nic nie komentowałam, ale wszystko czytam;). Co do opowadania poprostu Bravo, masz wielki talent...

głębokie, wciągające, poetyckie, prawdziwe...

lubię takie migawki, lubię poznawać skrawki myśli bohaterów, lubię, gdy teksty nie są przegadane, lubię się wczuć w atmosferę...

lubię to opowiadanie...

Całus.

fumiko