"Mea Culpa" -jednoczęściówka

Dedykacja dla Shiry za to, że we mnie wierzy i za to jaka jest. A jest kochana... Dziękuję Shira...
Całus.

Mam nadzieję, że zrozumiecie o co tu chodzi...

*********
Mroczne cienie przedzierające się między promykami Księżyca zawładnęły całą półkulą. Ciche brzmienia śpiewu świerszczy zakłóca pieść zagubionego psa, który wyje do ogromnej kuli na niebie. Gdzieś w oddali jesteś Ty. Przestraszony, niemy i bezsilny Ty.
To moja wina... Mea Culpa...

Coraz szybsze i bardziej energiczne stukanie rządzi Twoim ciałem. Nie potrafisz go w żaden sposób powstrzymać. Serce bije jak oszalałe w nierównym i chaotycznym tańcu. Każdy szelest i szmer przyprawia Cię o ciarki na całym ciele. Logiczne myślenie zanika gdzieś w tej nieprzeniknionej ciemności.
Toczysz ciągłą walkę ze strachem, lecz to on ciągle wygrywa. Poddasz się?
To moja wina... Mea Culpa...

Bez ran na skórze wbijają się w Ciebie setki ostrzy. To zimny wiatr, przypominający przenikliwy wiatr. Chłód wdarł się do Twojego wnętrza, mrożąc każdą jego część. Nic go już nie stopi. Słychać tylko pustkę. Dla innych niewidoczna, nie dająca się słyszeć, a dla Ciebie jakże wyraźna nicość.
To moja wina... Mea Culpa...

Zza horyzontu z trudem wydostaje się mała kula. To tak upragnione i długo wyczekiwane Słońce. Zaczęło oświetlać las, który Cię otacza. Niewyraźne zarysy drzew zatapiają się w półmroku. Przed Tobą kręta ścieżka, prowadząca w nieznanym kierunku. Idziesz, niepewnie stawiając każdy krok. Widzisz wszystko wyraźnie, ale dalej nie wiesz w którą stronę iść.
To moja wina... Mea Culpa...

Błądząc wśród zarośli, zastanawiasz się po co czekałeś na Słońce. W jasności, czy ciemności to żadna różnica. I tak nie wiesz jak iść. Możesz ślepo błądzić wśród nieznanych dróg. Bez niczyjej pomocy nigdzie nie dojdziesz. Niedługo zniechęcenie weźmie górę nad nadzieją.
To moja wina... Mea Culpa...

Cichutko szepczę, że Ci pomogę i wyciągam w Twoją stronę dłoń. Staram się wyprowadzić Cię z tej czeluści, ale Ty odwracasz się i za wszelką cenę chcesz poradzić sobie sam. Będziesz dalej błąkał się w ciemności, bo przecież sam tego chcesz.
To już nie moja wina...

dziękuję za de-de :* jestes kochana

aż do ostatnich słów, myslałam, ze nie zrozumiem...
bylam pewna, ze musze czytac pomiędzy wierszami... zanim zakończyłam wracałam do poczatku i czytalam od nowa... wydawało mi się, że jest za trudne... ale "Mea Culpa", bo nie czytalam do konca... potem wszystko wydalo sie takie proste...
Byłam przekonana, że to kolejne dzelo Twojego pióra i nie myliłam się... w Ciebie nigdy nie zwątpię...
Czasami wydaje mi się, że zostałas stworzona specjanie zeby pisac te opowiadania... już nie pierwszy raz trafiłaś ze swoim przesłaniem w odpowiedni moment w moim życiu... kazde kolejne ma w sobie niesamowitą energię, aurę, czy cokolwiek to jest, co sprawia, że czuje sie wyjątkowo, niemal... podniosle (ah...znalazłam odpowiednie słowo^^)
Twoje opowiadania są moimi ulubionymi... kocham je bo masz talent i cudna duszę... razem tworza duet niezniszczalny...
Gratuluję Skarbie... Kocham Cię :*

Tak jak shira na poczatku myslalam, ze bedzie trudo to zrozumiec. Kiedy jednak doszlam do konca wszystko ulozylo sie w calosc.
Podobalo mi sie, zreszta jak kazde twoje dzielo.

Czytałam już rano, ale nie mogłam dodać komentarza.
Wcześniej tego nie rozumiałam.
Było jeszcze za wcześnie i nie myślałam tak do końca.
Postanowiłam przeczytać to później.
Teraz przeczytałam znowu.
Teraz to zrozumiałam.
Pięknie to wszystko opisałaś.
Podoba mi się styl tej jednopartówki.

A to zdanie bardzo mi się spodobało. Ma ukryty sens.

Gracja napisał:

Bez niczyjej pomocy nigdzie nie dojdziesz.

Wdarło się do mojej pamięci.

I ta jednopartówka pokazuje, jaki wielki masz talent. Ja przy Tobie się kryję. Jestem nikim.

Piękne...

Kocham Cię Całus.

Asia

Zrozumiałam, jupiii.
Przeczytałam już wczoraj, wieczorem, ale o tak późnej porze trudno było mi się skupić na czymkolwiek.

Teraz przeczytałam tylko fragment i zajarzyłam ^^ Olśniło mnie.

Nooo, podobało mi się i na serio idzie ci coraz lepiej.
Te wszystkie cudne zdania- metafory. Dlaczego ja nie potarfię tak pisać?
Gratuluję talentu, nie zmarnuj go.

Gość

Gracja... widząc, że ta jednopartówka jest Twojego autorstwa wiedziałam, że trzeba ją przeczytać. Na początku starałam się o niej nie myśleć, mam tyle na głowie. Jednak mimo braku czasu coś mnie tutaj przyciągnęło i kazało przeczytać. I... przeczytałam. Każde słowo współdziała z pozostałymi tworząc piękną aurę tajemniczości. Do ostatnich słów trzymałaś mnie w napięciu jak to wszystko się skończy. W sercu cicha nadzieja, że jednak wyjdzie z Ciemności... Jednak się pomyliłam...
Nie żałuję, że to przeczytałam, że ta siła zaciągnęła mnie tutaj. Teraz za to nie wiem co napisać. Gdybym wpisała "podobało mi się" to nie oddałabym wszystkich moich myśli. Jednak na dłuższy komentarz do tej jednoczęściówki mnie nie stać... Brak mi słów.
Dziękuję Ci, że mogłam to przeczytać. Dziękuję, że piszesz tak świetnie. I proszę, żebyś nigdy nie przestała tworzyć...

Joq

Tak na prawde musze przyznać że nie cztam opowiadań.Jak już czytam to bardzo zadko.Sama nie wiem co skłoniło mnie żeby przeczytać akurat twoje dzieło,bo nie wątpliwie jest to 'dzieło'!
Przepięknie napisane.Opisy cudwone i te wszystkie uczucia...
Wciągające a zarazem tak niesamowicie przytłaczające i hmmm...
Taaa nie umiem się wysłowić...
W skrócie chodzi o to że czytając twoje opowiadanie można pobudzić swoją wyobraźnię na wiele sposobów.Nawet bardzo..
Uff...udało się i mam nadzieję że zrozumiale przekazałam to co miałam przekazać...
Peace!
Całus.

Cytat:

Ciche brzmienia śpiewu świerszczy zakłóca pieść zagubionego psa

Przeczytaj to powoli. Ja nie zrozumialam...

Hm...
Ogolnie powiem, ze jednopartowka podobala mi sie bardzo.
Zupelnie, jakby pisana nie przez Ciebie, nie w Twoim stylu.
Wspanialy klimat.
I musze pochwalic, oj musze.
Pozdrawiam:
~ddm

Jej... Pisząc to nie spodziewałam się takiej reakcji... Dziękuję Całus.

Shira jesteś przewspaniała. Czytałam ten komentarz chyba 10 razy i cała noc się nim zachwycałam. Dziękuję z całego serca.To jest nieziemsko przyjemne czytać, że ktoś we mnie wierzy...
Asiulla nie jesteś nikim! Jesteś moim Aniołkiem, bez którego nic bym nie zrobiła! Nie możesz tak mówić! Dziękuję bardzo za milutki komentarz. Jesteś kochana Aniołku:*
Heidi postaram się nie marnować. Wykorzystuję ten swój "talent" tak bardzo jak tylko mogę... Wierz mi... Kocham Cię Skarbie:*
Joq dziękuję za poświęcenie czasu i myśli. Nie dziękuj. To ja powinnam Ci podziękować za to, że jesteś i czytasz te moje "opowiadania".
LnD myślę, że zrozumiałam:) Starałam się włożyć całe swoje serce w te opisy. Jeśli się udało- cieszę się i dziękuję za dostrzeżenie i przeczytanie.
~ddm bardzo, bardzo dziękuję za pochwałę. Nie spodziewałam się.

Dziękuję...

Gość

Czytam i niewątpliwie czekam na kolejne... Piszesz świetnie i dlatego Ci dziękuję...

Zrozumiałam... przynajmniej takie mam wrażenie...
To niesamowite... każde słowo współgra z następnym i poprzednim, każde zdanie jest zbudowane po prostu niesamowicie, a efekt jest powalający...
Świetne... i nie liczy się, że dorwałam może dwie literówki, przy takim czymś te blędy wydają się niczym.
Jestes WIELKA! Tylko tyle mogę powiedzieć, żeby wyrazić swój zachwyt.