by Jeannette... nic nie warte...

"...Dusza świadkiem..."

Dla DDM...

Patrzę...
Widzę głębię w której tonę...
Patrzę...
Z jej więzów się nie uwolnię...
Patrzę...
Uciekam ukradkiem...
Widzisz?
Ma dusza mi świadkiem...

Kocham...
Nic nie poradzę...
Kocham...
Masz nade mną władzę...
Kocham...
A ty mnie przypadkiem?
Mam nadzieję...
Ma dusza mi świadkiem...

Umieram...
Wzgardziłeś sercem mym...
Umieram...
Serce moje, nierówny rytm...
Umieram...
Życie ci zagmatwam...
Chcesz?
Ma dusza już martwa...

Pociągnę za sobą...
Teraz ty będziesz cierpiał...
Pociągnę za sobą...
Nie szanujesz serca...
Pociągnę za sobą...
Z ust spłynęła pomadka...
Umarłam...
Nie mam nawet świadka...

Piękne.
Nic dodać, nic ująć.
Strasznie mi się podobało.
heidi

Wklejam:

Po prostu... brak mi slow.
Kochanie....
Kotku...
Ksiezniczko!
To najpiekniejszy wiersz, jak kiedykolwiek czytalam!
Pieknie dobrane slowa! Wspanialy styl i forma, powtorzenia o swiadku dodaja temu niesamowitego uroku...
Wspaniale...
Bardzo mnie zaskoczylas. Bardzo pozytywnie.
Pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze:
~ddm

P.S. Dziekuje za dedykacje...

śliczne Jeannette
i napewno dużo warte ;D
ha1 masz juz kolejne czytelniczkę Very Happy

troche kaprysną i z powolnym zapłonem, ale co tam, intencje się liczą Very Happy

ddm to masz juz dwie księżniczki xD
ale ja i tak zejdę na złą droge i zostanę wiedźmą

Wow!
Całkiem niezłe!!
Podoba mi się najbardziej ostatnia zwrotka!
Bardzo głęboki ten wiersz bardzo fajny!!

Mnie też się podobało, ale zgubiłam rytm przy pierwszych wersach ostatniej zwrotki, bo tam były pojedyncze, krótkie słowa, a tutaj długie. Ale to tylko w pierwszych dwóch ^^ Reszta naprawdę mi się podobała Smile

Podziwiam cię za niego Całus.

Śliczne, piękne, cudowne Całus.

Moj mozg juz zabardzo nie pracuje po calym dniu jezdzenia na rowerze, wiec przepraszam, ze nie umiem powiedziec tego jakos bardziej oryginalnie.
Poruszylo mnie.

Wiersz naprawdę śliczny.
Nie zastanawiałaś się nad tym, by wysłać swoje wiersze na jakiś konkurs poetycki?
Mogę doczepić się tylko jednego. W prozie nie piszemy zwrotów grzecznościowych z dużej litery, natomiast w poezji tak (polonistka tak we mnie wpoiła tą zasadę, że już nigdy tego nie zapomnę)

Dopiero coś zauważyłam, po przeczytaniu wiersza raz jeszcze.
W drugiej zwrotce powtarzasz "Kocham", jednak już na końcu dajesz "Mam nadzieję". To wybija z rytmu. Spójrz na liczbę sylab.

To samo w czwartej z "Umieram" i "Chcesz".

Kiedyś też potykałam się o sylaby. Nie widziałam tego. Dopiero teraz, czytając swoje wiersze, widzę jakieś potknięcia. Pilnuj tych sylab, a nikt nie wybije się z rytmu czytania. To czasami jest trudne, bo trzeba znaleźć wyraz, bądź wyrazy, które będą wyrażały dokładnie to samo.

Ale, wierz mi. Wiersz naprawdę śliczny. Już czekam na to, jak kiedyś ogłosisz, że zdobyłaś nagrodę w konkursie Smile

Unti

Nikt nic nie dodawał przez dłuższy czas, więc zamykam.