Moje wierszyki:)

śliczne coli...śliczne
twoje wiersze sa takie...lekkie...
świetne...

[link widoczny dla zalogowanych] <----- Blog z przepięknymi wierszami mojej przyjaciółki, gdy je czytam czuję coś wspaniałego. Wchodźcie i komentujcie... Ja uważam że ona ma prawdziwy talent i nie można tego zmarnować!! dam wam jedno jej dzieło a resztę zobaczcie sami na jej blogu

OSTATNI DZIEŃ, OSTATNIA NOC

Tam na horyzoncie, gdzie niebo z wodą się ścina...

To tu gdzie wszystko sie kończy, zarazem zaczyna...

Teraz stoje tutaj odrzucona, sama...

Chyba milość między nami nie jest nam dana...

To ostatni dzień kiedy patrzę w twoje oczy...

To w tej chwili, gdy noc z dniem się łączy...

Dopiero teraz czuję ten ból i wrzask w mej duszy...

Wiem, że oprócz ciebie już nikt go nie zagłuszy...

Dlatego w ten dzień, ostatnia noc chcę spełnić swe marzenia...

Zanim już na zawsze powiemy " dowidzenia"...

Piszcie mi na forum co sądzicie o jej poezji...ja chcę wiedzieć... Ona uważa że nie ma talentu ja sądzę inaczej. Wypowiedzcie się...a i nie zapomnijcie skomentować jej bloga Wink

Ja kiedyś byłam na Twoim blogu i przez przypadek weszłam na jej. Przeczytałam pare i mi się spodobały. Dziewczyna ma talent i tyle, o.

I zaproś koleżanke do nas na Forum Twisted Evil

.

Dawno już nic swojego nie dodałam...ten "wiersz" napisałam wczoraj w nocy...za wszytskie błędy i niedoskonałośći bardzo przepraszam...

Skradziona Dusza

Oddała duszę, oddała serce
on chce wciąż więcej;
Nic już jej nie zostało,
lecz dla niego wciąż jest mało.
Chciałby ją mieć na własność
może wtedy ujrzałby jasność.
By być szczęśliwym zabiera jej życie,
przez niego zamazuje się jej odbicie.
Stoi w cieniu jego,
niegdyś tak ukochanego.

Teraz odchodzi,
ciemnymi ścieżkami błądzi,
by znaleźć przez nim schronienie,
zadanych ran ukojenie.
Odkrywa najmroczniejszy życia zakątek...
Tak urywa się jej wątek...

Teraz jeszcze dam jeden wiersz...

"Sen"
Lecisz wśród gwiazd,
pod tobą cały świat;
czas beztroskiej zabawy,
bark do fobii podstawy;
Brak strachu i lęku,
Nigdy nie słyszałeś okropnego dźwięku,
który spokój rujnuje.
Nagle coś cię zaskakuje;
Burzy twoją radoś,
wyczuwa w tobie słabość,
nie pozwala dłużej śnić...
znów musisz poprostu żyć...

"Upadły Anioł"

Leci wśród drzew,
słychać jego śpiew;
Wzlatuje ku niebiosom,
wiatr opiera się jogo włosom;
Unosi go co raz wyżej,
lecz do ziemi ma wciąż bliżej.
Po mału opada,
nagle twrdo spada.
Leży samotnie pośród cienia,
nie ma siły na uniesienia.
Odchodzi w zapomnienie,
przez swoje drmatyczne położenie.
Tak jego istnienie zatacza się kołem,
a on staję się Upadłym Aniołem.

Coli.
Kawał dobrej, pięknej roboty.
Strasznie mi sie te wszytskie Twoje wiersze podobaja ;*
Aniołku...

Colli nie czytalam wszystkich twoich wierszy...
Nie mam dziś na to siły...
Te ostatnie jednak są naprawdę piękne
i wystarczą mi żeby zobaczyć...
żeby zobaczyć jak wspaniale potrafisz pisać...

***

Idzie wśród nocy;

Samotnie kroczy;

Czuje się niekochana,

przez to, że jest niechciana.

W końcu spotyka bratnią duszę,

przeżywa tysiące wzruszeń;

Odnajduje się w nowej roli,

poznaje życie powoli.

Cieszy się każdą sekundą,

lecz ta chwila jest zgubną.

Znów zostaje sama,

jeszcze bardziej załamana...

Wszystko się odwraca,

jej szczęście już nie powraca...

Ładny. Śliczny, tylko szkoda, że taki smutny Sad

.

Jeej, Coli ten wiersz pasuje do mojego opa Wink

nawet bardzo xD
Kocham Twoje rymy.

Mmmm... piekny .... szskoda ze smutny ale i tak piekny.....

Piękny. Śliczny. Smutny.

A teraz coś z całkiem innej beczki Razz

mieliśmy napisać na polski historyjkę miłosną Very Happy

oto ona

„Alina i Jan”
W zielonej dolinie,
Gdzie cichy strumyk płynie,
Żyła sobie dziewka mała
Co młodzieńca wciąż nie miała.
Pewnego ranka poszła nad rzekę,
Zmrużyła swą niewinną powiekę
I ujrzała przed sobą swego wybranka,
Tego jedynego – boskiego Janka.
Chłop ujrzał lęk w jej oczach,
Przez co zaczął głośno szlochać.
Wystraszona Alina uciekła w las,
Siedziała tam długi czas.
Gdy wyjrzała zza drzewa,
Jej kochanek źle się miewał.
Zalewał się łzami, pociągał nosem,
Zastanawiał się nad swym okrutnym losem.
Dziewka podeszła do swego wybranka,
Delikatnie oparła się mu o kolanka.
Szczerze się do niego uśmiechnęła
I za rękę wzięła.
Zaprowadziła go do chałupy
I dała gar pysznej zupy.
Potem go o rękę poprosiła,
I bardzo szczęśliwa była.
Alina i Janek wciąż się kochają,
A ze swej miłości gromadkę dzieci mają.

Dawno nic nie naskrobałam, ale teraz oto moja jedna z wypocin ostatnich dni Smile

____***______

I znów samotna udręka,

powracająca okropna męka,

która pozostawia tylko istnienie,

bez celu po ziemi chodzenie.

A wszytsko spowodowane jest przez czegoś bark

Czuje się jak opuszczony, niepotrzebny wrak,

odsunięty od prawdziwego życia,

winna jest temu miłość bez pokrycia.

Chciałby do niej powrócić

już się nie smucić,

lecz tu nie ma dla niego miejsca,

zmuszony jest do odejścia....

Trafiłaś w sedno, Coli... Sad

Jak dla mnie wiersz na 6+, respekt Wink

*****
Największy ból zadają niespełnione marzenia,
Wszystko powstaje tak od niechcenia;
Drobne krople napełniają oczy,
A świat dookoła powolnie kroczy.

Brak sensu istnienia
Powoli przyzwyczaja do odrzucenia
I pozostania gdzieś, na szarym końcu,
Gdzie księżyc kradnie miejsce słońcu
I zamyka drogę na szczęśliwe życie
Ukazując niewyraźne odbicie,
By zapomnieć o dawnych pragnieniach
I pochować je w głębokich wspomnieniach.