Ave i jej wiersze.

Z dedykacja dla:
Blackie - Bo jest, czuwa i pilnuję bym nie zrobiła głupoty. Bo dzięki niej chce mi się żyć. Bo ona z pomocą Jego dodaje chęci do życia i czuwa by moim umysłem władał tylko On. Arigato. Całus.

Panna Nikt

Siedziałeś.
W kącie miedzy marzeniami.
Wbijałeś wzrok gdzieś w me pragnienia.
Czytałeś.
Każdą moją myśl, każdy skrawek mego ciała.
Myślałeś: „Kim dla niej jestem?”
Czytałeś.
Każde me słowo, każdy mój szept.
By wiedzieć, kim dla mnie jesteś.
Teraz już wiesz.
Siedziałam.
Zagubiona pośród Twych myśli.
Wtopiona w Twój świat.
Czytałam.
Każdy Twój gest, każdy Twój dotyk.
Myślałam: „Kim jestem dla Ciebie?”
Czytałam.
Każdy Twój ruch, słowa ból.
By wiedzieć, kim dla Ciebie jestem.
Teraz już wiem.
Jestem nikim.

Ave... Ty moja głupiutka siostrzyczko... co Ty za głupoty piszesz?! Ty to robisz specjalnie, chcesz, żebym znowu się poryczała.

Udało Ci się. Przy dedykacji osiągnęłaś swój cel. Gratulacje...

Może dopiszę coś jak ochłonę z wrażeń po dedykacji... A co do wiersza... Wiesz co ja myślę. Jest śliczny. Zachwyca mnie ten ból... Ból i uczucie bijące z każdego wyrazu. Napawam się tym wierszem... Mimo, że czytałam go wiele razy. Nadal te same uczucia. Nadal te same reakcje. Szok, refleksja, płacz... Słone łzy przecinające moje policzki, opłakujące każdą Twoją troskę, każde zmartwienie...

Jestem i będę zawsze przy Tobie...

Blackie